Bondgirl Tanya Roberts is overleden
Tanya Roberts, Bond-girl en voormalig sekssymbool, werd verleden week onverwachts doodverklaard. De wereld geschokt, werden er alvast duizenden condoleances verspreid door Twitter, het mondiale rouwapparaat. Onnodig, zo bleek, want één dag later werd de man van Roberts, tijdens een emotioneel interview over de dood van zijn echtgenote nota bene, gebeld door het ziekenhuis: Roberts is helemaal niet dood, waar heb je het over?
Wat bleek, Lance O’Brian, de gelukkige klootzak die met Roberts getrouwd was, had ten onrechte geconcludeerd dat ze overleden was, toen ze na een vermoedelijk emotioneel gesprek haar ogen sloot. “Geen tijd te verliezen”, moet hij hebben gedacht. Er werd een persconferentie georganiseerd. Er kwamen geen dokters aan te pas. O’Brian wist genoeg.
Het doet denken aan die flauwe moppen. Waarin een doodnerveuze patiënt wacht op de uitslagen van een belangrijke bloedtest. De dokter fronst naar het opengeslagen dossier op zijn clipboard. “Ik ben bang dat ik slecht nieuws heb…”, zegt hij met verontruste blik. De patiënt panikeert: “O, god nee! Ik wist het. Hoe lang heb ik n…” De dokter interrumpeert: “De koffie is koud! Zal ik een nieuwe zetten of drinkt u ‘m toch even op?”
Enkele dagen na haar wederopstanding overleed Roberts toch. Een bipolaire Jezus.
Tanya Roberts’ overlijden lijkt analoog aan het afsterven van The Bond Girl, zelf. In een hypercorrect landschap, waarin de oude James Bond al talloze keren is beschuldigd van seksuele dwang, verkrachting. Natuurlijk, als je de boeken erop naleest is James Bond absoluut een misogyne, racistische viespeuk. Maar met de Bondgirl is toch niks mis?
De discussie is gaande, dus laten we voor nu even terugblikken op de bondgirls van vroeger.
