Welke bekende Nederlander zou jij voor een dag willen zijn?

Arjen Lubach, Mark Rutte of Patty Brard? Of toch een machtige politicus of briljante rocker?

Gisteravond zag ik ons opperhoofd Mark Rutte zich, vergezeld door sidekick Hugo de Jonge (de Robin voor zijn Batman, de ketchup voor zijn tosti), weer door een lastige persconferentie heen ploeteren. Voor een publiek van 7 miljoen Nederlanders – 49% vindt het overdreven, 50% vindt het onderdreven, en 1% gelooft dat Mark Rutte een hagedis is, gestuurd door alien krijgsheer Zupdorg om het Nederlands volk te gebruiken als brandstof voor zijn zielenmotor – deed hij verlengde coronamaatregelen uit de bevlekte doeken. Daarna kreeg minister De Jonge nog even de kans om te spreken – aka het moment dat iedereen wegzapt. De minister komt altijd over als een kind dat voor het slapengaan nog even de volwassenen moet groeten op het feestje van zijn ouders.

Behalve een zootje kijkwijzer 16+ gedachten over de noodzakelijke lockdown, dacht ik: “God, wat ben ik blij dat ik dié man niet ben.”

Maar welke Bekende Nederlander (jawel, hoofdletters) zou ik wel willen zijn? Er zijn talloze opties…

Mijn gedachten gaan direct naar de grote rockers die Nederland heeft. Hoe fantastisch zou het zijn om als Barry Hay door het leven te gaan? Ik heb geen diepgravend onderzoek verricht, ben geen starwatcher, maar ik verwacht dat Barry Hay vrijwel constant door het leven gaat met een bruidssluier van vrouwen en drugs die achter hem aan sleept. Nog nooit heb ik cocaïne gebruikt (ooit snoven mijn vrienden en ik poedersuiker na het kijken van Scarface, en zelfs toen checkte ik al bijna in bij een afkickkliniek), maar ik ben ook geen rockster, en als ik dat wel was… De -ïnes móéten wel heerlijk zijn, die rocksterren doen het niet voor niks. Maar zelfs zonder de drugs (ik klink nu al als junkie) lijkt het rocksterrenleven mij een genotslessend bestaan. Om te zweven boven een publiek, hoger en heiliger dan een predikant,  en slechts met microfoon en elektrische gitaar een blik van kortstondige aanbidding te inspireren in de duizenden gezichten die je aanstaren. En groupies! Dat ook.

Enige minpuntje: dan ben ik nog steeds oud! Om mijn 58 jarige vlees in te ruilen voor een gelaat van 72, al is het de huid van een rockster, is een groot offer. Nee, jong zijn is ook een attractie.

Het probleem is: ik ken zo weinig interessante, jeugdige Nederlanders. Misschien ligt het aan mij, of misschien zijn ze er gewoon niet… Op de een of andere manier blijft Famke Louise in mijn hoofd springen. Toegegeven, het lijkt me best leuk om een dag controle te hebben over een sociaal media-imperium met miljoenen volgers. Maar wat ik ermee zou doen?

Het zal best leuk zijn om influencer te zijn. Dure dinertjes, betaalt worden om op vakantie te gaan, om een fles ordinaire champagne leeg te gieten in een statig bubbelend bad voor de camera – een professioneel verwend nest zijn. Al lijkt het me wel leeg. Als je dag over is, en je keert terug naar je eigen ongeoliede lichaam, wat neem je dan mee van die ervaring. En daarbij, een beetje grimmig zou het wel zijn, als een 58-jarige man in de huid van een 20-jarig meisje kruipt. Neen, om niet als droompedofiel te boek te staan, moet ik iemand anders kiezen. Iemand die ouder is, gewichtiger.

Maar wie? Matthijs van Nieuwkerk? Nee, liever iemand die wél een programma heeft. Jeroen Pauw dan, kan ik mijn dag invullen met kappersbezoeken. Maar dan kan ik net zo goed in de huid van Ilja Leonard Pfeiffer kruipen. Jort Kelder is een gebochelde brugtrol die alleen een menselijke lichaamsvorm heeft door zijn strak aangesnoerde bretels. Julius Jaspers is te dik, Johan Derksen bevindt zich in vergevorderde staat van desintegratie. Gordon? Zóveel cocaïne wil ik ook weer niet doen. En Patricia Paay is… nou ja, Patricia Paay.

Misschien dan tóch Mark Rutte. Een feest zal het niet zijn, maar je kan wel een verschil maken. Toch al die Nederlanders 1.000 euro geven, de maximumsnelheid opkrikken naar 200, ontdekken óf Mark Rutte een partner heeft! Je macht kent bijna geen grenzen, voor één dag. Je kan ook loltrappen. Een persconferentie besluiten met: “O ja, ik ben geboren als vrouw”. Een kamer van stomgeslagen journalisten. Of een tweet sturen: “het spijt me jongens, maar Lange Frans had gelijk. Corona is nep, en ik ben een hagedis in mensenvorm”.

Wat zou jij doen? In wiens huid zou jij kruipen?