Wat wil je later worden als je groot bent is een nieuwe, tweewekelijkse rubriek van Falder, met bekende en minder bekende 50+ mannen.

De achterliggende gedachte: 50+ is het nieuwe 40+. We worden steeds ouder en blijven langer fit. Met als gevolg dat als we de 50 gepasseerd zijn, we nog heel wat wensen hebben. Sterker nog, steeds meer 50-plussers dromen over nieuwe levens en carrières; want we zijn nog lang niet uitgeleerd, -gespeeld en -gelachen. Kortom, wat wil jij later (nog) worden? Wat staat er bovenaan jouw bucket list – en waarom?

We vervolgen de reeks met Jerry Goossens (1965), schrijver van Het grote ouwe lullen boek. Hoe de midlife man zichzelf oud maakt en de klok terug kan draaien. Wat wil hij bereiken?

Nooit lui en bitter worden

‘Welbeschouwd mag ik niet klagen als ik achteromkijk. De ambities/dromen die ik als adolescent koesterde zijn allemaal wel uitgekomen. Ik wilde schrijver en rockster worden. Dat eerste is gelukt, het laatste slechts ten dele.

Ik heb vanaf mijn twaalfde in bandjes gezeten, en hoewel we nooit zijn doorgebroken, hebben we platen gemaakt, in het buitenland getoerd, op festivals en in zalen als Paradiso en Tivoli gespeeld. Ik kijk daar met veel plezier en zonder de minste verbittering op terug.

Autonomie

Waar ik het meest ‘trots’ op ben (ik vind dat een lastig begrip, maar toch) is dat het gelukt is mijn autonomie te bewaren. Ik heb geen baas, deel mijn eigen dag in en hoef aan niemand verantwoording af te leggen. Eigenlijk hoop ik dat tot aan het graf vol te houden.

Liefst sla ik het pensioen (dat ik toch niet heb) over om in het harnas te sterven. Omdat er in de schrijverij elk jaar een nieuwe generatie jong talent staat te popelen om de boel over te nemen, is de kans daarop klein. Ik overweeg dan ook mij in een vak te bekwamen waar altijd vraag naar zal zijn. Huisschilder of banketbakker. Lekker op de steiger of achter de kachel, muziekje erbij, heerlijk.

Een blessing in disguise

Als je artistieke ambities koestert, visualiseer je mijlpalen in je hoofd: als ik debuteer met een roman of in de Alfa-tent op Lowlands sta, dán ben ik geslaagd en kan ik rustig sterven. In praktijk blijkt dat er geen einddoel is. Als je eenmaal tot een veld bent toegetreden, begint alles weer opnieuw, en zijn er steeds nieuwe doelen.

Ook in de schrijverij ben ik nooit doorgedrongen tot de Eredivisie. Ik denk nu dat dat een blessing in disguise is. Als je Champion’s League hebt gespeeld en vervolgens degradeert, moet dat onverteerbaar zijn. Terwijl het bij mij allemaal nog kan.

Toch nog een hit!

Als ik dit schrijf bereikt mij het bericht dat mijn nieuwe boek op 20 is binnengekomen in de Bestseller-top 60. Kijk, toch nog een hit! Tegelijkertijd heb ik het leren relativeren. Er zijn duizenden schrijvers, die met elkaar een enorme papierberg produceren.

Je hoopt iets van blijvende waarde te maken, maar uiteindelijk belanden we allemaal bij het oud papier. Collega Shakespeare uitgezonderd.

Mijn grootste ambitie

Zo zijn er iedere dag nieuwe plannen. Een nieuwe roman, een scenario, een vervolg. En ook al treed ik niet meer op, als muzikant kan ik mijzelf nog iedere dag verbeteren. Het is dan ook mijn ambitie om in beweging te blijven, zowel fysiek als creatief. Nooit lui en nooit bitter worden, dat is mijn grootste ambitie, denk ik.’

 

Falder.nl is de grootste mannen 50+ site van Nederland.

Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina.