Mijn twaalfjarige zoon kijkt tegenwoordig naar Expeditie Robinson.
Nu moet je weten dat ik dat programma al jaren met succes buiten de deur houd. Ja, ik weet dat het een gouden tv-formule is, maar ik heb er niks mee, van die semi-bekende Nederlanders die nutteloze spelletjes spelen op een onbewoond eiland. Nou ja, onbewoond. Als je bedenkt dat de crew van het programma bestaat uit meer dan veertig man, dan valt het met dat onbewoonde ook wel mee. Maar dat terzijde.
Afijn, mijn zoon is dus fan. En het allerleukst vindt hij het als ik meekijk. Nou, vooruit met de geit. Zo zag ik hoe de deelnemers zo lang mogelijk hun adem moesten inhouden onder water. “Dat lijkt me zo eng, mama”, huiverde mijn zoon die voor zijn A-diploma al onverschrokken een 25-meterbad onder water wist te doorkruisen. Ook zag ik hoe oud-profvoetballer Jan door zijn medekandidaten werd weggestemd, wat niet bepaald op de goedkeuring van mijn zoon kon rekenen. Ik snapte er verder vrij weinig van, daarvoor had ik waarschijnlijk alle eerdere afleveringen ook moeten zien. Ik vond het wel jammer dat Jan weg moest, want Jan leek me een aardige vent die zijn verlies bovendien erg sportief opnam.
Nu ik eenmaal een keer naar het programma had gekeken, gingen mij opeens ook dingen opvallen in de media. Dingen waar ik vroeger totaal overheen zou hebben gelezen, zoals de Mars-gate. Wát, heb je dat gemist?
Komt-ie: presentatrice Brit Dekker vertelde in Media Inside dat ze een vrouwelijke BN’er kent die tijdens Expeditie Robinson een cameraman oraal bevredigde in ruil voor een Mars. Ja, echt. Sindsdien wil iedereen natuurlijk weten wie die vrouwelijke BN’er was. Er gingen geruchten dat het kandidate Sylvana zou zijn, maar volgens haar gaat dit verhaal al heel lang rond en zou het gaan om iemand die zeven jaar geleden aan het programma meedeed.
Tja, kijk, of dit nou wel of niet of zeven jaar geleden heeft plaatsgevonden, best opmerkelijk dat het blijkbaar de vraag is welke vrouw dit zou hebben gedaan. Ik ben eerder benieuwd welke cameraman zoiets doet. Welke loser zijn zakken vol Marsen propt in de hoop op een blowjob op een fake onbewoond eiland. Die arme kandidates krijgen natuurlijk extreem weinig te eten, dus happen maar al te graag toe. Aan de andere kant, het is óók niet zo netjes om illegaal een Mars te verdienen en die vervolgens helemaal alleen op te eten terwijl iedereen honger heeft. Mijn vent zat vroeger bij het Korps Commando Troepen, daar wisten ze wel raad met gasten die een Mars niet deelden met hun maatjes.
Hopelijk krijgt mijn nog zo onschuldige zoon het roddelnieuws niet mee. ‘Het lijkt me zo spannend mama, om te moeten overleven op zo’n eiland’, zegt hij met verlangen in zijn stem. ‘Hoe het voelt om helemaal niks te hebben.’ Ik laat hem nog maar even in de waan van die sprookjeswereld. En zelf hoef ik nooit meer een Mars, ik vond die dingen trouwens toch al best vies.
Foto’s: Shutterstock
Falder.nl is de grootste mannen 50+ site van Nederland.
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina
