Jeugd

Jeugd

Weet je nog: wakker worden met ijsbloemen op de ruit?

Het is even geleden, maar in de vorige eeuw verraste Koning Winter ons met de fraaiste ijstaferelen op de enkelglas ramen.

Kerst in de jaren ’60 herinneren wij ons als 1 groot feest. We woonden met 7 mensen in een klein, maar vrijstaand huisje met slechts 1 kolenkachel om de boel te verwarmen.

 

In de vroege ochtend stonden we op uit een grote berg wollen dekens, terwijl de thermometer diep gezonken was naar een schamele -12 graden. De sneeuw lag een halve meter hoog en de ramen leken wel door Van Gogh volgetekend. De prachtigste bloemen in een helder en transparant ijslaagje. Zomaar gratis!

Op kerstavond hadden we samen nog de immens grote kerststal opgetuigd die vader in zijn vrijetijd had gehobbyd van enkele grote takken uit het Lissese bos. Een fraaie stoet beelden van wijzen uit het Oosten, herders en schapen, en uiteraard de koninklijke familie zelf met baby Jezus als middelpunt werd neer geplant in een berg kunst mos en kilo’s engelenhaar.

We leefden in monumentale armoede, maar we hadden in elk geval een kerststal en volgens ons het mooiste kribbevolk van het hele dorp. Broer Frans heeft er nog om gevochten bij de erfenisverdeling. Maar dat terzijde.

Elementair in die tijd was dat je met niks gelukkig was. Wij weten nog dat we samen met de hele familie naar de nachtmis gingen en hoewel we nu weten hoe huichelachtig de nazaten van dat kindeke ook waren en zijn, toen raakten we nog in vervoering. En als het op de weg naar huis, midden in de nacht – als je goed luisterde kon je inderdaad engelen horen zingen – begon te sneeuwen, kon mijn moeder vaak haar tranen niet meer bedwingen. Hollywood en Disney waren er niks bij!

Van dat liedje Flappie begrepen wij helemaal niets...

Maar het meest konden wij ons verheugen op de witte kadetten met super dun gesneden rookvlees en echte boter. Hadden we ongelogen maar 1 keer per jaar. En de volgende dag smikkelen van onze eigen Flappie. In de zomer kregen we altijd van pa een konijn dat we moesten vetmesten voor de kerstdis. Vonden we helemaal niet zielig, want we hadden eindelijk ‘wild’ op tafel! Met rode wijn.

Dit jaar genoten we van ons eerste vegan kerstdiner. Super lekker, maar heel even droomden wij ons toch af naar die tafel met ‘eigen’ konijn en mijn breed lachende broers en zusjes…

Foto’s: shutterstock

Falder.nl is de grootste mannen 50+ site van Nederland.
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze
Facebookpagina

Deel dit artikel via:
MANNENPRAAT