Misschien is Nederland wel een neuro-akoestische hel geworden. Al die gedachten, weetjes, overtuigingen van al die 18 miljoen landgenoten lijken elke dag wel atmosferisch op je gemoed te drukken. En dan via alle zintuigen. Gelukkig vormt Denkend aan Holland daarin de oase van rust, als André van Duin en Janny van der Heijden (eerder al het koningskoppel in Heel Holland Bakt) in de Pollux door een oer-Hollands landschap varen. En stiekem is het een gemoedelijk Nederland dat niet meer bestaat. Het decor van grazige weiden, Ruysdael-luchten en pittoreske grachten lijkt wel gebouwd door Bert Haanstra, Anton Pieck en de voltalige Polygoon-redactie.
Geen talkshow-elite
Het hele programma is gevrijwaard van terror-boeren en wappies met hallucinante meningen. Het is dat André van Duin gay is, anders was dit de meest unwoke show op de Nederlandse/Hollandse televisie (Laat dat maar aan omroep Max over). De dialogen tussen André en Janny zijn ook schaamteloos burgerlijk. Zo kan het zomaar tien minuten gaan over de koffie, die Janny – volgens André niet al te best – zet. Het is van een verslavende gemoedelijkheid. Even geen kakelmeningen van de talkshow-elite, maar gewoon huiselijke tafereeltjes, die we nog kennen van onze ouders, of geef toe: van ons zelf. Heerlijk Hollands.
Slechte eigenschappen
Je wordt er net zo ontspannen van als bij Rail Away. Trouwens, iedereen denkt dat Big Brother het best verkochte Nederlandse tv-programma ooit is, nou, fout. Dat is dus Rail Away, dat net zo knus analoog wegkijkt als André, die op zijn 75ste nog bijzonder in vorm is. Zie hem eens soepel van de motorkruiser afstappen, als ie hem net koelbloedig heeft aangemeerd. Je kan bij André overigens geen slechte eigenschappen bedenken, en al evenmin bij Janny. Nog nooit was onze bloeddruk zo evenwicht. Recent voer het duo door Leiden, via de Kagerplassen (Janny: ‘Jij hebt toch gewoond in zo’n molen, André?’) naar Katwijk. Eenmaal in Katwijk zei André: ,,Nu zij we in Katwijk’’. Janny: ,,Ik wist niet dat je zover helemaal tot de zee kan varen, André…’’ André: ,,Maar natuurlijk kan dat, lieve Janny.”
Daar wordt de TV-Man dus heel gelukkig van
