Het eerste seizoen NYPD Blue dateert alweer van 1993, maar uit bijna niets blijkt dat deze onconventionele politieserie 25 jaar oud is. Afgezien van het wagenpark (met coole Chevrolet Caprices) had NYPD Blue gisteren gemaakt kunnen worden. Sterker nog: de reeks is stukken minder braaf, dan dat wij nu in deze Woke-tijden zien. Vaste waarde in de 12 (!) seizoenen was Detective Andy Sipowicz, de keiharde rechercheur met een kleine hartje en vaak ook nog eentje van goud. Het was een geweldige rol van acteur Dennis Franz, die bijna een dezelfde personage speelde in het al even iconische Hill Street Blues, alleen was hij daar Norman Buntz, eigenlijk een voorstudie van Sipowicz.
Vulkaan van woede, spijt en frustratie
En nee, de licht corpulente en kalende Sipowicz is niet de gemiddelde glamour-speurder, die Hollywood normaal uitserveert. Hij is vaak sjacherijnig, doorgaans op een beledigende manier snedig, hij deinst niet terug voor gepast geweld tegen verdachten en hij heeft moeite met autoriteit. Verder is hij ex-alcoholist, Vietnam-veteraan en heeft hij zeker in het begin een slechte band met zijn zoon. Andy zit vol spijt, woede en frustratie, dat er elke aflevering wel een keer als een vulkaan uitkomt. Maar dan wel als zijn gevoel voor rechtvaardigheid in het gedrang komt, of als hij voor collega’s, vrienden en familie door het vuur moet. Want Andy is misschien veel, maar bepaald niet bang. Voor niemand. Nou ja, voor vrouwen wel.
Bij Andy kan je onderduiken
In het eerste seizoen koestert hij nog zijn betekenisvolle relatie met een tropisch aquarium, waarin hij zijn vissen bewondert, later legt Sipowicz het schuchter en schutterig aan met een leuke officier van Justitie. Zonder de 12 seizoen te willen spoileren: Andy wordt met tal van tegenslagen geconfronteerd, maar het blijft geweldig om te zien hoe hij de Lower East Side van Manhattan in zijn ééntje opschoont van tuig, arm en rijk. Wanneer Andy eng en vuil uit zijn ogen kijkt, berg je dan maar als getuige, verdachte, of crimineel. Toch blijft Andy de man, waar je altijd veilig kan onderduiken. Hij is vooral ook een heel blanke man van boven de vijftig. En die mogen tegenwoordig geen held meer zijn. In NYPD Blue gelukkig nog wel.
