Dokter Natasja neemt net afscheid van Ellen die Rik met een sensuele glimlach nakijkt. Natasja: ‘Nou, nou, Rik, je hebt nog sjans op je oude dag, kom binnen.’
Rik neemt plaats en steekt direct van wal: ‘Leuk die vrouwen, maar ik heb nu even andere prio’s. Ik weet niet zo goed wat er met mij aan de hand is. Ik herinner me steeds slechter bepaalde zaken, welke dag het is, wat ik gisteren gegeten heb en of ik nou wel of niet een bepaalde nota heb betaald.’
Natasja, tussen serieus kijken en lachend in: ‘Ik mag toch wel hopen dat je mij nog herkent en weet wie ik ben. Denk niet meteen het ergste, Rik. Het kan tijdelijk geheugenverlies zijn, en ja, in het ergste geval al een vorm van dementie. Maar ik denk dat we dan eerst een aantal gesprekken en tests gaan inplannen. Wat is er nog meer voorgevallen?’
Rik slikt nog een keer nadrukkelijk, want na het woord dementie staat het huilen hem nader dan het lachen. ‘Pas geleden wist ik opeens niet meer waar ik was. Ongelogen. Een buurt waar ik toch vaker ben geweest. En ik had pas ook een vreemd gesprek, kwam ik niet meer goed uit mijn woorden.’
Natasja: ‘Ja, dat is vreemd, zeker bij jou, een man die vijf kwartier in 1 uur praat. En dan ook nog iets zinnigs zegt. Ik ga de agenda pakken en ga die testjes inplannen. In de tussentijd: blijf lekker sproten, eet gezond en slaap veel. Doe ook geheugenspeeltjes en puzzels, desnoods met je vrouw.’
Rik dankt Natasja uitvoerig en trekt zijn jas aan. Hij groet haar met de hand aan zijn hoed: ‘Als ik mijn eigen vrouw nog maar herken morgen.’ En trekt met een knipoog de deur achter zich dicht.
Foto: shutterstock
Falder.nl is de grootste mannen 50+ site van Nederland.
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina
