Ivo: ‘Mijn ex was vorige week jarig. Toch maar even een berichtje gestuurd. Weet je wat het is? De kinderen gaan mij nog meer als de boosdoener zien als ik niks laat horen. Dan roepen ze al snel: waarom doe je zo tegen mama? Ze is jarig! Dan kun je toch wel feliciteren?
Maar ik moest mij echt ertoe zetten. Was nog steeds kwaad vanwege de desastreus verlopen rechtszitting over de voogdij.
De rechter wilde mij wel het voordeel van de twijfel geven, maar ze keek naar me alsof ik de eerste de beste seriemoordenaar ben! Voorlopig krijg ik de kinderen maar 1 dag in de week. Na zes maanden volgt een intensieve evaluatie en een uitgebreid psychologisch rapport over mijn geestesgesteldheid. Het moet niet gekker worden. Ja, vreemde woordkeuze, ben ik met je eens.
Maar ik heb weer hoop, hoop dat dit me gaat lukken. Op het werk gaan de zaken weer goed en ik heb de indruk dat de kinderen mij weer als hun ‘oude’ vader zien: eerlijk, hartelijk en open.
Ik heb de blaren op mijn tong gepraat om uit te leggen dat ik ben veranderd door haar.
Hoe zij zich opstelt, zo oneerlijk en vals. En ook dan moet ik weer op mijn woorden letten, want voor je het weet leggen mijn kinderen het negatief uit. En dat wil ik helemaal niet. Ik wil rust, voor mezelf en voor de kids.’
Foto: Getty
