De Volvo 240, dat vierkante stukje Zweedse glorie op wielen dat de tand des tijds heeft doorstaan als een onverwoestbare Viking op een roadtrip door de geschiedenis. Als je nog nooit hebt geluisterd naar het zachte gebrul van een 240-motor terwijl je over kronkelige landwegen suist, dan heb je de definitie van autoplezier zeker gemist. De Volvo 240, ook wel liefkozend bekend als de ‘Blok van Bep, is zo’n auto waar je instant verliefd op wordt – en dan bedoelen we niet alleen de onvermijdelijke roestplekken.Stap in de bestuurdersstoel van een Volvo 240 en je voelt je meteen als een kapitein op het dek van een robuust schip, klaar om elk avontuur aan te gaan. Maar laten we eerlijk zijn, snel optrekken is niet echt het sterke punt van de 240. Het is eerder een rustige en bedachtzame benadering van de weg, alsof hij zegt: ,,Waarom haasten, vriend? Laten we genieten van de reis.’’
Minimalistische charme
En dan zijn er de hoekige lijnen. Als de 240 een persoon was, zou hij zonder twijfel een rechttoe-rechtaan-gesprekspartner zijn, iemand die nooit om de hete brij heen draait. Het ontwerp is net zo ongecompliceerd als een Scandinavisch interieur: praktisch, functioneel en met een vleugje minimalistische charme. De 240 heeft zoveel persoonlijkheid dat hij zich als een soort huisdier aan je hecht. Ja, hij heeft eigenaardigheden, zoals die ene koplamp die altijd wat zwakker lijkt te zijn dan de andere, of dat grappige knarsende geluid wanneer je het stuur draait. Maar dat zijn slechts onderdelen van zijn eigenzinnige karakter.
De 240 geeft nooit op
Het beste deel van de Volvo 240 is echter dat hij niet opgeeft. Hij heeft de neiging om de tand des tijds te trotseren met een vastberadenheid die bewonderenswaardig is. Roest kan komen en gaan, maar een goed onderhouden 240 blijft door de jaren heen trots over de weg zweven. Dus hier hebben we het, de Volvo 240 – een vierkante doos van nostalgie, een symbool van degelijkheid, en bovenal, een herinnering aan een tijd waarin auto’s misschien minder complex waren, maar zeker niet minder geliefd. Dus als je een 240 tegenkomt, knik dan respectvol naar de bestuurder, want hij is een bewaarder van een stukje autogeschiedenis dat zijn eigen hoofdstuk verdient in de annalen van de autowereld.
