Toen Sylvia Kristel overleed op 60-jarige leeftijd (17 oktober 2012), na een langdurige strijd tegen kanker, verloor de filmwereld een icoon. Kristel was in zo’n vijftig films te zien. Ze wordt echter vooral herinnerd worden voor haar baanbrekende rol als Emmanuelle in de gelijknamige Franse erotische filmreeks. Niet alleen in Frankrijk, maar wereldwijd genoot Sylvia Kristel erkenning en faam dankzij de maar liefst negendelige Emmanuelle-reeks, die in 1973 begon. Emmanuel was normaal gesproken een film die in bioscopen werd gedraaid, waar ook de Tiroler-films tot de vaste programmering behoorde. Maar Emmanuele zorgde ervoor, mede door de ruimhartige geest die er toen heerste, dat soft-porno opeens in reguliere zalen te zien was.
Haar naam werd toen uitgesproken als Kristèl. Na haar Emmanuele-reeks brak Sylvia door in niet-specifiek erotische films naast gerenommerde acteurs als Gérard Depardieu, Michel Piccoli en Alain Delon. Ook was ze bijvoorbeeld te zien in de Nederlandse films ‘Pastorale 1943’ van Wim Verstappen en ‘Lijmen/Het Been’ met onder andere Willeke van Ammelrooy. Vanaf het begin van de jaren negentig had ze succes als schilderes en als schrijfster. Haar autobiografie ‘Naakt’, werd wereldwijd uitgebracht. Maar Sylvia Kristel was meer dan alleen een filmster; ze was een opmerkelijke persoonlijkheid, bekend om haar excentrieke levensstijl, affaires en verslavingen. Sylvia kreeg een relatie met de de vermaarde schrijver Hugo Claus, met wie ze een zoon kreeg.
In een interview met de Volkskrant in 2005 sprak ze over haar naderende einde. Ze toonde zich niet bang voor de dood, maar had wel vragen over de praktische aspecten van haar afscheid. “Een graf of een urn? Uitstrooien over het IJsselmeer zien we niet zitten. Dus daar hebben we nog een vergadering over. ‘Nee, als het gaat over het einde van mijn leven, dan denk ik vooral: ik heb niet stilgezeten, maar ik had toch meer kunnen doen.’
Beeld: ANP, YouTube
