Veel van die 2 miljoen honden zullen, zo vermoeden wij, wonen bij 50-plussers, want het zijn naast katten natuurlijk prettige gezelschapsdieren die de sleur van alledag prima doorbreken.
Wij zijn ook sinds een kleine 6 jaar hondenbezitters, maar er moest wel even enig water door de Rijn voordat Dex, want zo heet hij, deelgenoot werd van ons huishouden. We moesten in het begin namelijk niks, nada, niets van honden weten. Getraumatiseerd als we zijn. We waren in het verleden namelijk gebeten, achterna gezeten en zwaar geïntimideerd terwijl we naast ze op de bank zaten. Bovendien: al dat poepen en piesen… Nee joh, niks voor ons. Totdat vrouwlief ons op een stille vrijdagavond verraste met een puppy die als een voldongen feit in onze schoot werd geworpen.
Dex was voortaan onze trouwe viervoeter die niet meer van onze zijde zou wijken. En het moet, na enige maanden van reflectie en soulsearching, gezegd worden: een hond is een verrijking van ons bestaan. Grootste voordeel: je wandelt je helemaal bewusteloos en je maakt kennis met heel veel andere hondenbezitters uit de wijk, overigens vaak zelf ook 50-plussers of ouder… Oud-hoogleraar, oud-psychiater, oud-topman IBM, oud-elektrotechnicus, oud-marketeer, we maken dagelijks graag een praatje met ze, over hun carrière, hun dagelijkse bezigheden, hun kijk op het leven en hun hond uiteraard.
Terugkerende vraag binnen dit ‘wijkteam’ is: draagt de hond bij aan levensgeluk? Peter (66) – ex-IBM – kan de vraag volmondig met ja beantwoorden, met een voorbehoud: Sparky, zijn hond, werd al snel na aanschaf super agressief naar andere honden. Pas na castratie namen de testosteron-aanvallen ietwat af. ‘Jammer, want het was een levendig beestje en nu is hij toch een uitgebluste held. Hij begint op mij te lijken. Nu al.’
Foto: Getty
