Kees: ‘Ik reed al heel jong op brommers. Ik was een jaar of 7 denk ik. Waar ik woonde was er altijd wel een brommer te leen. Niet op de openbare weg, dat kwam later. Kreidler was mijn favoriete merk. Ja, waarom? Het is net als met auto’s, dan hebben mensen ook een bepaalde voorkeur. Je kon er lekker aan sleutelen en het was gewoon een betrouwbaar merk. Maar Zundapp en Yamaha vond ik ook prachtig. Altijd lekker opvoeren naar een 90, 95. Dus ik ben er nog wel eens een kwijtgeraakt aan de politie!’
Toen Kees eenmaal zijn autorijbewijs kon halen, deed hij dat direct. ‘Ja, de auto heeft het snel van de brommer gewonnen. Ik zit nu ook liever in mijn Corvette dan op een brommer. Komt ook door mijn slechte rug, ben ik op mijn 27e al op afgekeurd.’
Kees werkte in de bouw en hielp in de zaak van zijn ouders waarin ze van alles verkochten. ‘We deden ook in televisies, van die zware kasten. Overdag zat ik in de bouw. Onze winkel had een goede naam en dat betekende trouwe klanten. Die televisies gingen nog wel eens kapot. Ik repareerde ze na werktijd, met gratis halen en brengen.’
Uiteindelijk begon hij een fietsenwinkel waar als vanzelf de brommers bij kwamen. ‘Ik heb het bijna 25 jaar volgehouden, toen was het wel klaar met de rug. Ik heb nog wel wat brommers, maar ik wil ze eigenlijk niet weg doen. Heel zelden verkoop ik nog weleens een.’
De winkel is nu eigenlijk een soort museum met heel veel onderdelen, maar ook met nostalgische spullen zoals wandborden, schaalmodellen en posters. ‘Mensen kunnen bestellen via Marktplaats, een enkeling laat ik nog wel eens binnen om een kijkje te nemen. Maar niet te veel, want er wordt gestolen als de raven! Laat mij maar lekker in mijn mancave zitten en genieten van alle moois wat ik heb verzameld.’ Dat laatste wordt bevestigd door Zündapp-man en goede vriend Leo Bolier, die regelmatig komt binnenvallen. ‘Een leukere plek om koffie te drinken dan deze winkel ken ik niet. Aan alles wat je ziet hangt een verhaal of het roept herinneringen op.’
Foto’s: Kees Matthijssen privécollectie
