Zodra het woord Puch valt, is Jan niet meer te stuiten. Zijn enthousiasme voor deze brommer spat er vanaf. ‘Onze leden rijden op diverse merken brommer, ook Kreidler en Zundapp, maar voor mij bestaat er maar een brommer, en dat is de Puch. Mijn vrouw, zoon en dochter rijden ook allemaal Puch. Heerlijk om nog steeds van die vrijheid te kunnen genieten!’
Zoals elke brommerclub betaamt, organiseert Op ons Gemeskse jaarlijks vanaf maart tourritten voor de 50 leden. Voordat de rit begint is er eerst een zegening van meneer pastoor. ‘Onze leden zijn al op leeftijd en vaak ook nog kerkelijk. Bovendien geeft de zegening ons een veiliger gevoel. Het is gewoon lekker om met zijn allen te toeren, een hapje te eten en een borrel te drinken. Het is het ultieme gevoel van vrijheid, je voelt je eigenlijk weer een kwajongen. Ik denk dat dat het gevoel nog het beste omschrijft.’
Naast de tourritten onderneemt Jan ook graag extra avonturen met de brommer, zoals een Elfstedentocht met zijn zoon. Maar de mooiste ervaring was toch wel de rit op de Puch naar Santiago de Compostella in Spanje. ‘Ik heb die rit samen gemaakt met mijn beste vriend Berry en de aanleiding was onze 40-jarige vriendschap. De rit duurde uiteindelijk vijf weken. Onze grootste tegenslag was dat in de Pyreneeën het achterwiel van de Puch van Berry het begaf. Via de ANWB en een bevriende fietsenmaker in Breda konden we een nieuw achterwiel monteren en verder rijden.’
Jan blijft nog heel lang Puch rijden, want die lifede gaat nooit meer over. Ook sleutelen aan de brommer is nog steeds een geliefde bezigheid. ‘En poetsen hé! Altijd de chromen tank mooi glimmend maken. Als je dat vroeger extra deed en je had een meisje achterop, dan kon je zo zien welk kleur broekje ze aan had.’
Foto’s: privécollectie Jan Bergmans
