‘Daar stond ik, Jan Henk Klaassen, omringd door een zee van oranje en de opzwepende sfeer van het Olympiastadion in München. Als een hartstochtelijke supporter van het Nederlandse elftal had ik me dagenlang voorbereid op dit moment – de WK-finale van 1974 tegen West-Duitsland.
Zwarte markt
Ik kon nauwelijks geloven dat ik hier was, temidden van de spanning en verwachting die de lucht vulden. En dag van tevoren was ik met de bus naar München gereisd, die nacht zwierf ik van de ene bar naar de andere. Geslapen heb ik nauwelijks. Mijn kaartje bemachtigde ik van een corpulente, sigarenrokkende Duitser. Ik weet nog goed dat hij een Helmut Schön-pet op had. Zo’n hoofddeksel van de Duitse bondscoach. Ik moest zo’n 400 Marken neertellen. Blij dat ik was met dat felbegeerde kaartje.
Extase
De wedstrijd begon met een ongekende intensiteit. Het vroege doelpunt, penalty Johan Neeskens, na een weergaloze actie van Cruijff, al na slechts twee minuten in de wedstrijd, zorgde voor een golf van extase onder de Nederlandse fans. De Duitse verdediging werd overrompeld door de snelle aanval van Oranje, en het leek erop dat we op weg waren naar de titel.
Geen VAR
Maar Duitsers versla je nooit. Die penalty, twintig minuutjes daarna, die zij kregen, was er natuurlijk geen een. Wat een fopduik van die Hölzenbein zeg. Had er een VAR geweest, dan had dat doelpunt zeker afgekeurd geweest. En Hölzenbein had een gele kaart gekregen vanwege een Schwalbe. Hoewel, bestond dat woord destijds al. Ik weet het niet. Maar goed, Paul Breitner, maakte geen fout en de rest is geschiedenis.Het winnende doelpunt van Gerd Müller in de 43e minuut van de wedstrijd zorgde voor een oorverdovend gejuich van de Duitse supporters. Voor ons Nederlanders voelde het alsof de wereld om ons heen instortte. Die hele wedstrijd daarna heb ik er niet meer in geloofd. Het leek wel alsof er een hogere macht was, die had bepaald dat Duitsland had moeten winnen.
Boze vrouw
Terug in Nederland, was ik lange tijd van slag. Mijn, nu ex,-vrouw vond ook nog eens dat ik veel teveel geld had uitgegeven die paar dagen. We hadden, net getrouwd, het destijds niet breed inderdaad. Ze was nog een paar dagen boos op mij. Ik heb echter geen moment spijt gehad, dat ik erbij was. Maar, ik kan nog steeds nauwelijks kijken als delen van die WK-finale terug te zien zijn op televisie. Die wond is nog steeds niet geheeld.
Vijf feitjes die je wellicht niet wist over deze wedstrijd:
- De finale werd bijgewoond door ongeveer 75.200 toeschouwers in het Olympiastadion in München, West-Duitsland, waaronder 15.000 Nederlanders
- De strafschop die Nederland kreeg, was de snelste goal ooit gescoord in een WK-finale.
- Nederland koos ervoor om de finale te spelen met slechts twee spitsen, Johan Cruijff en Johnny Rep. Deze tactische keuze was ongebruikelijk voor Nederland, dat gewend was aan een aanvallende speelstijl met drie spitsen.
- Het WK van 1974 was de eerste mondiale eindronde sinds 36 jaar. Nederlandse clubteams hadden in de jaren daarvoor vier keer de Europacup I gewonnen (één maal Feyenoord, drie maal Ajax). Maar niemand had hoge verwachtingen van Oranje in Duitsland.
- Voor de finale was Nederland ongeslagen gebleven tijdens het toernooi, met overwinningen in alle wedstrijden in de groepsfase en knock-outfase tot aan de finale.
