‘Enger dan dit wordt het niet. We zijn een paar honderd kilometer het binnenland van Sierra Leone ingetrokken om daar te filmen. Er is geen stroom. En naast een fiets en een oude brommer ook geen vervoer. Er zijn wel slangen en allemaal andere organismen die slecht zijn voor je gezondheid.
Omdat men in Afrika weet dat wij steenrijk zijn, heeft Max onze fixer een matras laten kopen in de stad. Die is hier op een brommer heengebracht. Mijn collega en ik slapen in een lemen hut waarin het geraamte van een bed met daarop wat veren en stro staat. Ik ben een moeilijke slaper, dus mijn collega gaat op het metalen bed en ik op het in plastic verpakte matras op de grond.
Een paar uur later word ik wakker. Ik hoor of voel iets. Mijn collega ligt vredig te snurken. Ik doe mijn hoofdlampje aan. (Onmisbaar als je gaat backpacken.) Het dak van onze hut is van riet. In Nederland staat dat voor welvaart, in Sierra Leone is een rieten dak een goede nestplek voor ratten.
Ik ben tijdens mijn reizen met aardig wat dieren naar bed geweest. Bijna altijd zonder instemming.
Mieren in Peru, een rat in Bali, een kakkerlak in Uganda, een kikker in Zambia en duizenden muggen, vlooien en ander gespuis hebben mij naakt gezien.
Op de een of andere manier willen dieren graag in je bed. Waarom? Bouw zelf een nest. Als je in een hotel of resort klaagt over de dieren in je bed wordt hun aanwezigheid bijna altijd ontkend. Toen ik in Bali een rat naast mijn hoofd op het bed hoorde vallen, zei de jongen van de receptie dat het waarschijnlijk om een muis ging. Toen mijn vriendin in Peru in een review schreef dat er een mierenkolonie door ons bed liep, werden we bedreigd door de eigenaar.
In de lemen hut in de binnenlanden van Sierra Leone ben ik blij dat ik een klamboe bij me heb. Die kunnen naast al het vliegende ongedierte ook kruipende slangen tegenhouden.
Terwijl ik omhoog schijn, zie ik af en toe een wit dier door het riet kruipen. Weg voor het licht dat ik op hem richt. De optimist in mij denkt dat het een konijntje is. De realist weet dat het een grote rat is. Ik rol me zo goed als maar kan op, en hoop dat mijn tenen er de volgende dag nog aan zitten. Ik heb mijn ledematen nog steeds. Dat kan niet iedereen zeggen.
Na een paar dagen vraag ik wat er normaal gesproken in deze hut gebeurt. Alle andere hutten worden bewoond, en deze stond leeg toen we aankwamen. Die wordt gebruikt door de secret society, vertelt Max die hier duidelijk niet verder over wil praten. Aan de rand van het dorp heb ik bereik en zoek ik op het wereldwijde web wat de secret society zoal doet in Sierra Leone. Geschokt lees ik over rituele besnijdenissen. Dat geeft een heel ander beeld op het bed waar mijn collega op ligt.
De gevaarlijkste dieren in bed zijn nog altijd mensen.’
Don’t go there kun je bestellen op bol.com of is te koop bij de boekhandel voor slechts 15 euro.
Verhaal 1 uit zijn boekje staat hier
Foto: Getty
