Ik kijk altijd met mijn vier broers. Ikzelf heb ik niet heel veel verstand van voetbal, maar ik zie wel wanneer het niet goed loopt! Mijn broers zijn net als 10 miljoen andere liefhebbers in ons land – gokje – uiteraard de beste coach na Koeman. Zij analyseren de wedstrijd continu en doen dat met veel humor. Dat vind ik eigenlijk nog het leukste, dat je de voetballerij niet zo serieus neemt. Het is een spelletje, mensen! Bijkomend voordeel van samen kijken is dat je een mooie mix van leeftijden hebt, van jong tot oud. En iedere leeftijdscategorie heeft zijn eigen ervaringen en herinneringen (1988, of zelfs 1974).
Rust
In de rust nemen we alles met zijn vijven door. Ik vind dit wel een bijzonder aspect aan samen voetbal kijken, het maakt een wedstrijd aantrekkelijker en inhoudelijk interessant. Maar de humor is er altijd. Ik ken genoeg mannen die graag alleen kijken, maar dat lijkt mij erg saai. Je bent dan voortdurend gefocust op de fouten en je ergert aan elke miskleun. Samen heb je in elk geval nog lol… O ja, nog een gevalletje voetbalshaming: ik heb een buurman en die gelooft heilig dat als zijn vrouw meekijkt, dit ongeluk brengt en Oranje dus verliest. Zij vindt het kolder, maar gaat toch elke wedstrijd iets anders doen. Volgens hem komt dit heel veel voor. Zijn theorie: vrouwen praten altijd, dus ook onder een wedstrijd, en dat willen mannen nu eenmaal niet. Zou dit iets zijn van vroeger toen het zogenaamd ongeluk bracht als je een vrouw liet meevaren op een schip?
Er zijn nog een paar geinige en sfeer verhogende activiteiten die je kunt voorstellen bij het samen kijken. Zing bijvoorbeeld de supportersliedjes mee, bespreek voetbaltactieken alsof je zelf Louis van Gaal bent, proef snacks uit alle hoeken van de wereld of speel penaltyserie na met huisgemaakte hindernissen: wie schiet de bal door de deksel van de vuilnisbak of om de poot van de tafel?
