Heel lang dacht ik dat paardrijden alleen voor meisjes was
Ik was bang voor paarden, dus ik zou sowieso nooit op de rug van deze edele viervoeter belanden. Dacht ik. Totdat mijn vrouw – nu al weer 20 jaar geleden – toch graag haar jeugdwens in vervulling wilde zien gaan en zomaar opeens les nam. Na veel overredingskracht klom ik uiteindelijk ook in het zadel. Lang verhaal kort: voor we het wisten waanden we ons in de cavalerie van het 101e regiment US Army en vlogen als echte jockeys – lichtjes uit het zadel – in rengalop over het Scheveningse strand. Niets mooiers dan 100% controle te hebben over deze enorme bonk spieren. Paarden zijn de grootste atleten op deze aardbol. En de berijders ervan hebben zichtbaar respect voor het edele ros.
Die adoratie zie je terug bij polo te paard. Man en paard zijn een geoliede machine, een eenheid als een centaurus. Het is overigens een soort voetbal, maar dan met paard en stok. Dankzij de paarden krijgt het spel meer dynamiek en een ongelooflijke snelheid. Heeft mij persoonlijk altijd gefascineerd, de snelheid die paarden kunnen ontwikkelen en hoe wendbaar ze dan ook nog zijn. Als man zeker eens proberen. Niet meteen polo, want dan moet je minimaal miljonair zijn. Ga maar na: 4 tot 6 pony’s, vervoer, verzorgers, uitrusting. Ga gewoon eens langs een manage en doe een proefrit. Hardlopen en voetballen kan altijd nog, paardrijden is echt ook voor mannen!
Polo als kijksport? Mwah, grote twijfel bekruipt mij
Het veld is gigantisch en voor je het weet ben je de bal kwijt en weet je niet of er wordt gescoord. Wel mooi zijn de rushes en de paard aan paard gevechten. Goed dat de sticks geen zwaarden zijn, hoewel… Het aanwezige publiek bestaat voornamelijk uit regelrechte Gooise kakkers in balknellende bermuda’s en blote voetjes in bruin suède loafers met kwastjes en betoverend mooie vrouwen in baljurkjes met kekke zonnehoedjes die in Saint-Tropez niet zouden misstaan. Maar, en dat moet gezegd, ook hier en daar een verloren spijkerbroek, gekreukt overhemd en shagje in de mondhoek. Dus u begrijpt, het is vooral zien en gezien worden, de champagne vloeit rijkelijk en voor je het weet speelt alles zich af buiten de lijnen en heeft niemand meer oog voor de stoere cowboys erbinnen. En dat is jammer, zou Jort Kelder zeggen, want zo heurt het natuurlijk niet.
Fotografie: Marianne Stok
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina
Volg ons op Twitter: @FalderNL en mis niets dat elke dag leuk, interessant of tof is.
