Harri Theirlynck

Harri Theirlynck

Jonger worden, het kán (althans: in de film)

In de film kan het allang: de eeuwige jeugd of zelfs terugtellen in leeftijd. Wat zou dat heerlijk zijn. Er is verheugend nieuws: er is een mini-doorbraakje. Gelukkig hebben we de films nog.

Als elke 48-plusser verslind ik de artikelen over jong & mooi blijven. Nog enthousiaster word ik over medische ontdekkingen waardoor senioren jonge goden worden. En ik scheer de toppen van geestdrift bij de belofte van eeuwig gezond leven en spelen met je achter-/achter-/achterkleinkinderen. Bij elk bericht denk ik: jammer, ik ben 30 jaar te vroeg geboren. Deze week in het nieuws: een poging om met medicijnen het immuunsysteem van ouderen op te peppen, blijkt een rare bijwerking te hebben. De deelnemers aan het experiment werden er gemiddeld tweeënhalf jaar jonger door. De Californische geneticus Steve Horvath benadrukt tegenover Nature dat de resultaten nog pril zijn. ‘Maar omdat we de veranderingen in elk individu konden volgen,’ lees ik in de Volkskrant, ‘en omdat het effect zo sterk was, ben ik optimistisch.’ Aldus Horvath. Het is niet het zoveelste foponderzoekje. Gerald de Haan van het onderzoeksinstituut voor verouderingsbiologie Eriba in Groningen zegt: ‘Ik vind dit toch wel een heel interessant onderzoek. Alles duidt erop dat ze deze mensen biologisch hebben verjongd.’

Geboren als bejaarde, sterven als baby

Eén van de deelnemers werd in een jaar 6,5 jaar jonger

Het onderzoek begon in 2015. Immunoloog Gregory Fahy van biotechbedrijf Intervene Immune besloot te testen of de thymus (zwezerik, ligt achter het borstbeen) met groeihormoon weer is op te krikken. Negen gezonde 50-plussers kregen een cocktail van groeihormoon, het prohormoon DHEA en een diabetesmedicijn, metformine. (Bron: de Volkskrant.) De thymus groeide inderdaad wat aan. Maar de bijvangst bleek spectaculair. Bij alle deelnemers was de chemische verpakking van het dna wat ‘jonger’ geworden. Eén van de deelnemers had in een jaar tijd zelfs 6,5 jaar biologische leeftijd afgeschud. Dit Amerikaanse onderzoek is het eerste waarbij men proefpersonen echt biologisch jonger ziet worden, aldus de onderzoekers.

Voorlopig moeten we het met de films doen. Een kleine greep.

–  Bij het zien van de zwart-wit film Lost Horizon (1937) werd ik als jongetje van tien verpletterd door het besef van vergankelijkheid. Een man, George, belandt na een vliegtuigongeluk in een ‘happy valley’. Daar woont een Hoge Lama die beweert honderden jaren oud te zijn. De magisch eigenschappen van zijn paradijs hebben hem een uitzonderlijk lang leven gegeven. George weigert het verhaal van de Lama te geloven. Hij vertrekt samen met Maria, een meisje dat al lang in de vallei woont. Dagenlang maken ze een uitputtende tocht door de sneeuw. Op een gegeven moment bezwijkt Maria door de harde omstandigheden. Wanneer George haar dode lichaam onderzoekt, blijkt ze te zijn veranderd in een stokoude vrouw. Omdat ze ‘Shangri-La’ heeft verlaten is haar lichaam razendsnel verouderd naar de leeftijd die ze eigenlijk had moeten hebben. Wanneer George de oude Maria ziet, draait hij door en springt in een ravijn.

Cocoon (1985) is een Amerikaanse science-fiction fantasie. Twintig aliens leven in grote rotsachtige cocons al eeuwen op de bodem van de oceaan. Een groep Antareanen komt terug om ze op te halen. Ze huren een huis met een zwembad en vullen het water met “levenskracht” om de coconed Antareans energie te geven om de reis naar huis te overleven. Bejaarden die naast het zwembad wonen krijgen het door. Ze gaan ook naar het zwembad en voelen zich jonger en sterker worden. De Antareanen bieden aan om de bejaarden mee te nemen naar Antarea, waar ze nooit ouder worden en nooit sterven.

–   Hoe zou je het vinden om je leven achterstevoren te leven? Het gebeurt in de The Curious Case of Benjamin Button (2008). In de film speelt Brad Pitt Benjamin, een man die achteruit leeft. Cate Blanchett is gedurende zijn hele leven zijn grote liefde. Benjamin is geboren als bejaarde en wordt jonger in plaats van ouder. Van een kind in het lichaam van een oude man verandert hij langzaam in een bejaarde baby. Halverwege het leven ontmoeten Pitt en Blanchet elkaar, allebei beeldschoon natuurlijk. Jammer dat er – ook in deze film – geen stopknop op het leven zit.

Wat zou het leven mooi kunnen zijn. Je brengt je eigen toekomstige vrouw naar de lagere school. Maar de klok blijft wel teruggaan.

Deel dit artikel via:
MANNENPRAAT