De beste manier om kapitaal te vergaren en een goed pensioen op te bouwen is simpel: ga nooit scheiden. Dat zal elke financieel adviseur onderstrepen. Als je de 50 haalt zonder grote huwelijksaverij (scheiding, alimentatie, dubbele huiskosten) is je leven in materieel opzicht eigenlijk al geslaagd. Makkelijker gezegd dan gedaan. Dr. Harri heeft twee goede vrienden. De een is een braverik van 55 jaar. Die trouwde op z’n 23^ste met zijn high schoolliefje, kreeg voor zijn 30^ste twee kinderen en hopte haasje-over via drie steeds grotere huizen naar zijn – nu volledige afbetaalde – miljoenenpand. En altoos met dezelfde vrouw. We noemen hem Jan.

Arthur hopte haasje-over naar steeds kleinere en koudere huisjes

De ander – Arthur – is (was) superslim en -populair. Trouwde op z’n 23^ste met zijn high schoolliefje, kreeg voor zijn 27^ste twee kinderen, scheidde op zijn 29^ste, trouwde op zijn 33^ste met zijn nieuwe vriendin, kreeg nogmaals snel twee kinderen en scheidde wederom. Arthur hopte haasje-over naar steeds kleinere en koudere huisjes om uiteindelijk op zijn 57^ste te belanden in een krakkemikkig eenkamerappartement met het oppervlak van een opslagcontainer, dat ze bij de Ikea altijd zo creatief weten in te delen (wat Arthur nooit zal lukken met zijn gevierendeelde pensioentje).

Leve het Proefhuwelijk

We kwamen gisteren met z’n drieën bij elkaar en concludeerden na 6 craft biertjes: Leve het Proefhuwelijk. Dat is een eerste huwelijk waarbij je wettelijk met elkaar overeenkomt de eerste vier jaar geen kinderen te krijgen. Als je dan binnen 4 jaar scheidt is er weinig aan de hand. Grote voordeel: nauwelijks financiële schade en een hoop kennis en ervaring opdoen. Vooral belangrijk voor de gemiddelde man, want die plukt liefst tot ver na zijn 30^ste bloemetjes aan de rand van het ravijn.

Gemiddeld eindigt tegen de 40 procent van de eerste huwelijken in een scheiding. Bij tweede huwelijken is dat al minder dan 30 procent (‘al leren sommigen het nooit,’ zei Arthur vol zelfvertedering). Bijkomend voordeel: een 2^de of 3^de huwelijk is de financiële buffer ook wat groter en het salaris hoger. Zo is de snode vreemdganger beter gewapend is tegen alle alimentatie- en dubbele huisvestingsellende. Bij je 3^de huwelijk vind je mogelijk eindelijk je ideale vrouw en is het (financiële) leed geleden. ‘Maar niet bij mannen als Arthur,’ zei brave Jan nog. Met enige jaloezie. Want Arthur, losbol van schedel tot voeten, braaide op zijn 57^ste nog immer de boter uit zijn nooit saaie leventje. Dat vonden wij – na nog 3 zachte Red Breast whiskey’s – toch ook wel wat waard. Al zouden we niet met Arthur willen ruilen. Nú niet meer, in ieder geval.

‘Je schrikt je toch dood als je zoon met zijn havo-lievelingetje trouwt’

Oefenhuwelijken, denk er eens over na. De schrik slaat iedere ouder toch om het hart als je zoon of dochter met zijn of haar eerste de beste havo-vriendje/-innetje trouwt en een gezinnetje sticht. Het moment dat 1 van de 2 op zoek wil ‘naar zichzelf’ is zo voorspelbaar als het smelten van de ijskappen. Hou het zolderkamertje nog maar even vrij. Het Oefenhuwelijk is geen nieuwe uitvinding.  ‘Handfasting’ is een oud-Keltische manier om te trouwen, waarbij twee mensen letterlijk aan elkaar worden gebonden. Het komt oorspronkelijk uit Ierland en was bedoeld als een soort oefenhuwelijk. Zo’n handfasting-huwelijk duurde een jaar. Na een jaar kon het stelletje beslissen of ze het huwelijk wilden verlengen of dat ze nog even verder wilden kijken. Ideaal voor nu.

Voor ons Falderaars is het te laat. Maar leg het eens voor aan de kinderen.