Naarmate je wat ouder wordt, is het goed om in beweging te blijven. De mannen worden steeds zwaarder, zo konden we recentelijk nog horen van het CBS. De meeste mannen hebben vroeger actief gesport, maar zijn helaas gestopt. Carrières en gezinsleven hebben ons vaak losgeweekt van actief sporten. De wil is er wel, maar de tijd niet. Als Falder doe je er toch goed aan om dat actieve sporten, wellicht een tandje lager, weer op te pakken. Goed voor je lichaam, goed voor je gewicht en goed voor je geest. Je valt dan al snel in de zogenoemde seniorenelftallen van de sportverenigingen. Bij sporten zoals volleybal zijn ze zo aardig om dat soort teams met wat oudere mannen goedwillig en ook een tikje besmuikt ‘recreantenteams’ te noemen. Maar goed, wat kan jou het schelen, jij bent de schaamte voorbij. Als je maar van die bank komt!
Als je dan eenmaal in zo’n senioren- of recreantenteam bent geplugd, ontstaat er een hele andere dynamiek. Zeker als er ook echte oldtimers tussen zitten. De stoere praatjes over vrouwenjacht en nachten doorhalen komen minder vaak door, maar tegelijk wordt er nog volop gepocht over stedentrips en de bolide voor de deur. Ja, toch nog weer hetzelfde liedje: die van mij is groter, maar dan anders.
Maar goed dat allemaal terzijde. Wat mij als sportman recentelijk opviel bij de douchemomenten na het sporten was de ondermode van sommige mannen. Een grote openbaring! Je kunt toch al vele jaren heel toffe en mooi gekleurde boxershirts van allerlei merken kopen. Van Bjorn Borg, Bamboo, Under Armour, MuchachoMalo (ja, bestaat echt!), Calvin Klein. IamToro (zie openingsfoto) en noem maar op. Stuk voor stuk shorts – noem ze nooit onderbroek! – die jouw atletische vormen – of wat er nog van over is – nog mooier en krachtiger doen uitkomen. En – belangrijk voordeel- ze zijn heel betaalbaar. De goedkope boxershirts haal je er zo uit, die hebben slap elastiek aan de randen. Lubberende pijpjes. Ook dodelijk voor de sexappeal.
Zo’n amorf stuk wit katoen uit de oertijd. Dan vraag je je af wat er is gebeurd met die bewuste medespeler. Heeft die 20 jaar onder een steen geleefd, even niet opgelet, is het een priester, is zijn partner nogal streng?
En toch, en toch, dan zie je toch nog altijd – na de wedstrijd of training – spelers met zo’n akelige oversized, witte (nou ja) onderbroek. Zo’n amorf stuk wit katoen uit de oertijd. Dan vraag je je af wat er is gebeurd met die bewuste medespeler. Heeft die 20 jaar onder een steen geleefd, even niet opgelet, is het een priester, is zijn partner nogal streng? Raakt ze ervan opgewonden? Wat kan het zijn? De knellende vraag is of je hem helpt door er iets over te zeggen of juist niet…
Foto’s: Maria Willems Fotoblog en IamToro
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina
Volg ons op Twitter: @FalderNL en mis niets dat elke dag leuk, interessant of tof is.
