Studeren betekent: collegegeld, kamerhuur voor 3 x jouw huidige maandhypotheek, leefgeld en vervoerskosten. De studie-eisen zijn zwaar. Het wordt keihard werken, een derde valt af. (Alhoewel: mijn jongste zoon zei tevoren optimistisch: “Dat wordt zuipen en op de wijven kruipen.” Hoe ernstig mis kon hij het hebben.) Wat kost een zoon/dochter je gemiddeld tot aan zijn/haar zelfstandigheid? Uitgaand van een gemiddeld inkomen komt het Nibud al gauw tot € 80.000. De fase 0-12 jaar kost rond € 50.000. In de jaren van de middelbare school (12-18 jaar) komt daar een kleine € 30.000 bij. En dan moeten ze nog gaan studeren. Over de duim berekend: twee kinderen kosten gemiddeld 25 procent van het inkomen, drie kinderen 29 procent, zegt het Nibud.
€ 25.000 extra lenen lijkt me een gezonde kennismaking met de grotemensenwereld
Dit is een onzindelijk en onzinnig rekensommetje. Waarom? Omdat alleen de kosten van kinderen zijn berekend. Dr. Harri’s stelling: over het hele leven genomen verdien je aan je kinderen.
Vooral na zijn 18de jaar kan een kind geld gaan opleveren. Ga ze dus niet pamperen en verwennen als ze op kamers gaan. Een baantje naast de studie en tot € 25.000 bijlenen lijkt me een gezonde kennismaking met de grotemensenwereld. Ik kan het niet genoeg herhalen: een kind is een diepte-investering. Maar je moet dan wel – net als bij pakken melk – de vervuiling en de winst van bron tot finish berekenen. Door een kind houd je namelijk ook veel geld in je zak. Een paar voorbeelden. Zónder kinderen gingen wij twee keer per week uit eten. Mét kinderen eten we gezellig thuis. Besparing: € 120 x 40 weken maal 15 jaar is € 72000 (daar gaat weliswaar een halve ton Albert Heijn-inkopen vanaf). Bioscoop en theater? Twee keer per week deden we dat gemiddeld. Besparing: € 120 maal 52 maal 15 jaar is € 93600. Verre vakanties? Twee keer per jaar. Heel ver weg met veel cocktails en onnodig hangen aan kokostouwen boven afgronden. Met kinderen gingen we kamperen. Weer een besparing van tonnen. En vergeet de kinderbijslag niet. Snel halve ton netto voor twee kinderen over 18 jaar gerekend.
‘En daar komen de zonen met hamer en beitel’
Kijk nu eens naar de inverdienkosten. Je wordt ooit vijfenzestig en je keuken moet worden gewit of je gaat verhuizen, met alle bijbehorend kluswerk. Daar komen de zonen (en later de kleinzonen) met hun hamer en beitel. Dochters en kleindochters rijden je kerk, ziekenhuis en Gamma. Dat doen ze graag want je was niet vervelend en je hebt altijd goed voor ze gezorgd (in de meeste Nederlandse gezinnen is het pais en vree, blijkt uit onderzoek keer op keer). Tel uit je (im)materiële winst. Tot je 85-ste jaar gemeten zit je snel op een half tonnetje besparing aan klusmannetjes, schilders en taxi’s. Bovendien: zie tegenwoordig maar eens een behoorlijke loodgieter te krijgen.
Als ik alle besparingen optel kom ik ruwweg op 150.000 euro. Twee kinderen kosten je dus geen 80 mille maar leveren je tijdens je hele leven een batig saldo van € 70.000 op! Kortom: je bent hartstikke gek als je geen kinderen neemt. Je haalt ze er dik uit.
En de koek is nog niet op. Wat dacht u van de (onbetaalbare) affectie die je van een kind krijgt. Ik schat ‘Papa is lief’ (toch snel vier keer tot zes keer per dag op de peuterleeftijd) op € 20 per uiting. Dat is gemiddeld € 100 per dag geestelijke loon schoon in het handje. Een stuk goedkoper dan een psychotherapeut en het voelt lekkerder. En die interessante gesprekken aan tafel? Die voer je niet met je buren. Allemaal immateriële terugbetaling van je investering. Als het Nibud dan toch de duvel en zijn ouwe moer wil kapitaliseren, weet ik nog wel wat.
60 JAAR HONDENBROKKEN EN DURE MOBIELTJES, GA JE DAT OOK OPTELLEN?
Wat dacht u dat een leven lang verkering kostte? En al die (overbodige en te dure) auto’s die u gedurende een heel leven aanschafte? 40 jaar dure hondenbrokken. Werphengels, belachelijke dure mobieltjes, abonnementen op Ajax en Netflix. Heeft u al die kosten ook bij elkaar opgeteld? Natuurlijk doet u dat niet. U was lekker aan het leven. Doe het dan ook niet bij kinderen.
Dus: gewoon verliefd worden en een kind of een hond nemen. Of lekker alleen blijven.
