De Koninklijke Horeca Nederland (HN) is al maanden bezig ons het idee te geven dat we verlangen naar een biertje op het terras als een zeeman naar het bordeel.

Ongeveer alle levensgeluk wordt door KHN, NOS en de Telegraaf afgemeten aan de openstelling van de terrassen. Volgens de KHN lijkt de existentie van het Leven te bestaan uit Geboorte, Copulatie, Op een Terrasje zitten en Sterven. Met de PR van de KHN zit het wel snor. Rober Willemsen, de krullenbollende  voorzitter van de KHN, doet zich in de talkshows 2 x per week voor als de Moeder Teresa van de terraszitters. “De mensen snakken naar een glaasje wijn op een zonnig terrasje.” En hij vecht voor ons (en voor zijn eigen terrassen, de kleine horecatycoon). Dat doet hij goed en slim.

Holle Bolle Gijs

De KHN spreekt over “felbegeerde versoepelingen voor de horeca”, is nimmer tevreden en toont zich keer op keer een Holle Bolle Gijs. Het is nooit genoeg en altijd te laat, en het terras kan niet groot genoeg zijn. Waarom niet het hele plein volplempen met tafeltjes?, zeggen de mensenvrienden van KHN.

‘We gaan met plezier meer betalen’

Op 28 april gaan de terrassen eindelijk open. Er mogen maximaal twee mensen uit hetzelfde huishouden aan een tafeltje zitten en de terrassen sluiten om 18.00. Natuurlijk is Koninklijke Horeca Nederland (KHN) ontevreden over de sluitingstijd van 18.00. Ze zijn bezorgd voor ons. “Het zorgt voor extra druk op de handhaving na sluitingstijd.” En: “Juist de avond is een grote bron van inkomsten. Als straks na 18.00 uur de mensen alsnog met drank en eten uit de supermarkt de buitenruimtes gaan opzoeken, is dat ‘niet meer uit te leggen’, aldus de KHN. “Niet meer uit te leggen” ligt al maanden in de mond van Rober bestorven. “We hebben financieel wat in te halen.”

Wie niet?

Het lijkt of de gehele Nederlandse samenleving ten dienste staat van een gezonde horeca-omzet. “De horeca-uitbaters hebben wel wat in te halen”, zegt de cijferaar van de horeca. En, let even op, beste Falderaars: ”Het is vanuit een zakelijk standpunt een heel goed moment om prijzen te verhogen. Consumenten snakken ernaar om weer met vrienden een terrasje te doen en zullen dus met plezier wat meer betalen.” Doe het wel stiekem, is zijn advies. “Een biertje zal niet meteen bij de heropening duurder worden. Het zal eerder op langere termijn gebeuren.”

Die kennen we. De bedoeling is dat we het over anderhalf jaar heel normaal vinden 4,50 euro voor een fluitje te betalen en 3,75 voor een lauwe kop koffie, u aangereikt door een zwetende student.

Als de kip zo jong was als…

Dit heb ik al jaren tegen op de dure horeca die de grote, centrale pleinen van de grote steden bezet. Te duur, te slechte service en Super League-gedrag. Kijken hoe ver de prijselasticiteit reikt onder het motto: “Ze betalen toch wel.”

Het advies: snakkende en snackende terrasklanten moeten in de post-coronatijd maar eens wat kritischer worden en minder vergoelijkend. Het gaat nu te vaak van: “Ja, het was best gezellig hoor. Als de soep zo warm was geweest als de wijn, de wijn zo oud als de kip en de kip zo jong als de serveerster, ja dan hadden we helemaal een geweldige avond gehad.”   Zet er maar een paar gratis houten tafeltjes en bankjes bij op het grote kerkplein. Voor een picknick met je eigen fles Slurpwijn en een verse appeltaart uit eigen oven. Laat maar eens een tiental foodcars komen voorrijden. Die leuke pleinen zijn ook van ons.