Uw VERWONDERMAN verwondert zich over de vreemde voedseleisen die als een olievlek over ons land vloeien.
Een ijsje kopen in de grote stad kan daardoor uren duren. Ik stond in Amsterdam in een lange rij bij de IJsjuwelier en er was nog maar 1 vrouw voor mij. Die vroeg: “Is dat komkommerijs met munt uit eigen tuin?” “Ja mevrouw, uit eigen tuin.”
“Heeft u er veel suiker in gedaan?” “Neen mevrouw.”
“Eén bolletje komkommerijs dan.”
“Hoorntje of bakje?” “Tja, ik vind een hoorntje niet lekker en een bakje slecht voor het milieu.” Enzovoort, enzovoort. Dan duurt het lang. De mannen achter mij roerden zich. “Doe mij maar 4 bolletje met 4 lepeltjes en elk bolletje in een apart bakje”, mompelde een lolbroek.
'Heeft u er veganistisch bier bij?'
‘Ik zat een Duitse bar met 99 soorten bier, je zou denken…
Uw VERWONDERMAN ging vroeger voor zijn werk veel op groepsreis en bestellen voor de lunch was nooit een probleem. Tot een jaar of 10 terug. Vorige maand zat ik in een Duitse bar met 99 soorten bier. Je zou denken, voor elk wat wils, dat moet lukken. Tot een man uit de groep vroeg: ‘Heeft u ook veganistisch bier?’ Daar had de ober nog nooit van gehoord. Bij de bestelling van de lunch bleek de helft van de groep vegetariër of veganist. Vier vrouwen eisten lactosevrije gerechten. De wanhopige Duitse ober liep wel 5 keer naar de keuken onder de uitroep: ‘Dat moet ik even aan de kok vragen.’
Een noviteit voor Uw VERWONDERMAN was de eerste raw veganist in de groep. Dat is, legde deze van boven een vlasbaardje uit, ‘niks eten wat boven mijn lichaamstemperatuur is verwarmd’. Het bestellen duurde nu dubbel zo lang.
Achterdochtig prikten de drie glutenvrije in de glutenvrije broodjes. Eentje zei: ‘Het brood ruikt naar gluten.’ Wen er maar aan. CBS: bijna 1 miljoen Nederlanders is vegetariër. 55% is flexitariër.
