Hij stopt met werken, niet vanwege pensioen, maar om een half jaar in Tibet te gaan wonen, tussen de boeddhisten. “Ik ben klaar met rennen en vliegen voor deadlines en bonussen. Werk is ook maar werk, uiteindelijk draait het voor mij om iets groters: zingeving.”
Ruud kwam al jaren steeds vaker op een kruispunt in zijn leven, vertelt hij. “Je vraagt je toch af, waar doe ik het eigenlijk allemaal voor? Elke dag hetzelfde ritme, opstaan, werken, weer naar huis. En wat schiet je er aan het eind van de dag mee op? Ik miste dieperliggende betekenis.” Na een burn-out twee jaar geleden begon hij te mediteren, wat zijn interesse in het boeddhisme wekte. “Die rust en eenvoud, dat voelde voor mij als thuiskomen.”
Zijn keuze om een half jaar in een klooster in Tibet door te brengen, is voor velen om hem heen verrassend, maar voor Ruud voelt het als de logische volgende stap. “Ik heb alles wat ik nodig heb. Een fijn huis, een prachtig gezin. Maar de drukte van het leven hier haalt me steeds weg van wat echt belangrijk is. Ik wil leren leven in het nu, zonder alle ruis.”
Op de vraag of hij bang is dat hij na terugkomst moeilijk weer kan aarden, schudt hij zijn hoofd: “Nee, helemaal niet. Misschien keer ik wel nooit meer terug naar mijn oude leven. Dit is een kans om echt te ontdekken wie ik ben, zonder alle verplichtingen en verwachtingen. Dat is toch het mooiste wat er is?”
Ruud vertrekt binnenkort naar Tibet, met een kleine reistas en een leeg schema. “Het voelt als de juiste tijd om mijn werkende leven achter me te laten en ruimte te maken voor iets dat me echt voedt. Wie weet wat ik daar allemaal ga leren.”
