Freek de Jonge kwam deze week bij DWDD zijn verzameld werk van Neerlands Hoop bespreken. Het ging vooral over Bram. En over vriendschap.
Het verzamelde werk van de twee rasartiesten was eigenlijk vooral een zoenoffer aan musicus Bram Vermeulen, zijn partner in crime van 1968 tot 1979. ‘Om het toch goed te maken met Bram is er nu dit verzameld werk,’ stamelde Freek de Jonge. Nooit is hij – na het uiteengaan – bij een optreden van Bram geweest. Hij kon het niet opbrengen, wilde hem met rust laten en zijn eigen weg laten gaan. Noem je dat kameraadschap?
Bram en Freek in 1978: Bloed aan de Paal
Het duo vierde grote successen met onder meer Neerlands Hoop in Bange Dagen, Neerlands Hoop in Panama en Plankenkoorts. Hoogtepunt was hun show tegen het WK in Argentinië onder de veelzeggende titel ‘Bloed aan de Paal’.
Triest dat een creatieve samenwerking zo abrupt wordt afgesneden. Vrienden zijn voor het leven, denk je altijd. De praktijk is echter weerbarstig. Dominantie, grenzeloze ambitie, egoïsme, geldingsdrang noemde Bram Vermeulen als redenen waarom de vriendschap uiteindelijk werd opgeblazen. Herkenbaar?
Een vriendschap gaat over geven en nemen, over vertrouwen en over elkaar opmonteren als dat nodig is. Negatieve houding, te veel vragen en nooit actief contact opnemen, zijn minimaal 3 redenen om je vriendschap eens goed tegen het licht te houden. Met Freek kon je altijd lachen. Dat lachen is hem nu wel vergaan.
