Hans van der Steeg

Hans van der Steeg

De mooiste meisjes rolden Drum

reclame
Tijdens coronatijd wordt er meer gerookt. Ongezond wat ons betreft. Maar dat brengt ons op het volgende: herinner jij ze nog? De shagdraaiers van het schoolplein. De mooiste dames rolden Drum. Mee eens?

Bij mij (redactie: Hans van der Steeg) op het schoolplein was het een gerol van jewelste. Shag-gerol welteverstaan. Shag was in. Was hot. Shag had zich ontwikkeld van ‘poor man’s’- rookwaar tot symbool van het anti-establishment. Niet alleen bouwvakkers rolden hun saffies, maar ook de ambtenaren, linkse politici, leraren, acteurs, kunstenaars. Op mijn school behoorde het pakkie shag, naast de pukkel, leger-, spijker-, of Afghaanse jas en Rijam-agenda, tot onze standaarduitrusting. Ikzelf rookte niet. Maar ik was toch wel lichtelijk jaloers op het ritueel van het prepareren van de rookwaar, dat hoog stond op de ladder van ‘puber-coolness’: men neme een plukje tabak uit de verpakking, stopt dat in het vloeitje, rolt dit op tot een staafje, geeft een lik aan het uiteinde van het papier, draait er nog een puntje aan en steekt vervolgens de vlam erin. Je was echt helemaal in, als je tijdens dit proces nog nonchalant gewoon een gesprek erbij kon voeren.

Een malle, dolle TV-reclame van Drum destijds, inclusief Willy Alberti

Ons schoolplein stond symbool voor de populariteitslag die in heel Nederland plaatsvond: welk shagmerk viel het meest in de smaak: Drum, Van Nelle en Samson. Voor mij was daar maar één antwoord op mogelijk: Drum. Want ik viel op meisjes met lange haren in spijkerjasjes, waar uit het borstzakje een pakje shag stak. Dat klink nu als een seksuele afwijking. Destijds liep de helft van de jongedames er zo bij.

Vlammen uit het gezicht

Toeval of niet: een aantal van mijn mooiste liefdes (dat soms per maand wisselde) herinner ik mij als fervente Drum-rokers. Waaronder Joke. My God, de vlammen sloegen uit mijn gezicht als ze naar mij keek. Ik kreeg slappe knieën als ze naar mij lachte. Ik volgde haar handen bij het ritueel van het shaggie rollen en genoot van elke minutieuze beweging van haar vingers. Om een lang verhaal kort te maken. Uiteindelijk heb ik Joke mogen zoenen. Dat ze destijds ongetwijfeld naar verrookte tabak smaakte, herinner ik mij niet meer. Maar het staat nog wel in mijn geheugen gegrift, hoe ze een paar weken daarna een plukje tabak uit haar pakje haalde, een lik aan de vloei gaf en mij heel nonchalant meedeelde dat ‘ik er niets aan kon doen, het lag aan haar, maar ik was toch niet zo haar type.’ Wat Joke nu doet en waar ze is, ik weet het niet. Hetzelfde geldt voor heel veel andere ‘Jokes’ uit mijn jeugd. Maar komt het onderwerp op ‘shaggies rollen’, dan springen de luikjes in de hersencellen open en verschijnen ze weer jong en springlevend vóór mij.

Falder.nl is de grootste site voor mannen van 50-plus van Nederland. 
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina

 

Deel dit artikel via:
MANNENPRAAT