In Nederland op Film (NPO1, vanavond deel 2 over de huishoudens, eerder ging aflevering 1 over feestjes) heeft heel Nederland alle 8- en 16 mm filmpjes afgestoft en ingeleverd in Hilversum voor een jofele reeks over hoe we vanaf de jaren 50 trouwden, brommer reden, tv keken, verjaardag vierden en het huishouden deden. Met de oranje broodtrommel steevast als heilig relikwie.
Het is natuurlijk een feest der herkenning. Ook voor Falder Sjaak. We waren de eerste met televisie in de straat. Mijn vader stak alle kinderbijslag in nieuwe elektronica onder het motto: daar hebben we allemaal wat aan. Alle kinderen uit de straat verzamelden zich elke woensdagmiddag vaste prik voor onze deur. Ik vond het helemaal niks. Zat je daar met een ‘eigen’ tv en 14 buurtkinderen die het kijken op een schermpje van 20 bij 20 cm schier onmogelijk maakte.
[tekst gaat door na de foto’s]
Met de hele straat kijken naar Okkie Trooy
Maar meer nog dan naar de televisie van toen (Okkie Trooy en Pipo de Clown) gingen mijn gedachten terug naar de verjaardagen thuis. Alle ooms en tantes in een kring rond de tafeltjes met bier en jenever en anders niks. Ja, pinda’s. En een ingenieuze sigarettenhouder met deksel en springveertjes zodat als je de deksel oplichtte de sigaretten opsprongen. Wat werd er gepaft zeg! Zware shag, want ome Mart was vrachtwagenchauffeur. Na drie flessen jenever zat de stemming er altijd goed in en gierden de dames het uit van het lachen. Ik kreeg van ome Cor een rijksdaalder in de handen gedrukt terwijl hij weer een van zijn ‘vieze’ moppen opdiste. Tante Joke had altijd een grote zak snoep voor ons. Na elf uur kon de zwaar benevelde ome Cor niet langer van de vrouwen afblijven. Grote hilariteit, hoewel mijn moeder niet overal van gediend bleek. Inmiddels kon je door de rook de vissen in het aquarium niet meer ontwaren. Mijn vader riep altijd tot slot: het bier is op, we gaan nog even naar de kroeg! Mooie tijden.
