Dokter Natasja ziet het gebeuren, aarzelt geen seconde en nodigt Karel direct uit in haar spreekkamer. Karel is bezweet en benauwd. ‘Natasja, ik ben sinds deze week niet lekker, ik heb veel last van hartkloppingen. Mijn hart bonst soms heel heftig en heel onregelmatig. En dan ineens sneller en dan ineens weer langzamer. Ik word er niet goed van, ben ook best bang.’
‘Ja, joh, dat begrijp ik natuurlijk helemaal.’ Natasja pakt haar stethoscoop en vraagt Karel zijn overhemd uit te doen. Ze luistert aandachtig en klopt intussen op zijn borst en vraagt hem diep in en uit te ademen. ‘Ik hoor wel een beetje ruis. Ik vind dat we direct een hartfilmpje moeten laten maken in het ziekenhuis. Kom maar even rustig liggen hier op de behandeltafel, dan bel ik een ambulance.’ Karel verschiet van kleur en is allesbehalve gerust op deze negatieve wending van het gesprek.
Oh, mijn god, dan moet ik ook mijn Margriet bellen, die denkt dat ik even een pakje shag aan het halen ben
Natasja kijkt hem verstoord aan, maar kan ook een glimlach niet onderdrukken. ‘Hemellief Karel, roken en drank moet je nu voorlopig even vergeten, en het liefst eigenlijk helemaal. En maak je nu niet nog drukker, want hartkloppingen hoeven niet gevaarlijk te zijn. Ik laat die film maken uit voorzorg.’ Karel bedaart en zakt terug op de tafel. Natasja geeft hem een kussentje voor onder zijn hoofd.
Ze haalt de lange lok van zijn haar uit zijn ogen en zegt lachend: ‘Je hart blijft toch wel voor mij kloppen he!?’ Karel ad rem: ‘O, wordt het zo’n film?’ en lacht hard met haar mee.
Binnen 5 minuten komen twee broeders binnen en nemen Karel mee naar de ziekenwagen. Natasja: ‘Sterkte Karel, denk aan je hart en mij.’ Karel tilt zijn hoofd op en zwaait met een vertwijfeld handje naar haar: ‘Doe ik. Voorlopig klopt het nog!’
Foto: shutterstock
Falder.nl is de grootste mannen 50+ site van Nederland.
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina