‘Voordeel van deze Corona-crisis is dat ik mijn buren heb leren kennen. Hoewel, kennen is een groot woord. Het is een Surinaams gezin. Vader, moeder en twee zoontjes van nog onder de tien. We groetten elkaar alleen maar met een hoofdknikje als we elkaar tegen kwamen op de galerij. Regelmatig ergerde ik me aan het lawaai als de kinderen in de gang met hun trapauto aan het racen waren. Twee keer heb ik er al wat over gezegd, waarvan één keer iets te boos, denk ik. Met beteuterde gezichtjes liepen ze weer terug in het appartement. Sindsdien doen de ouders net alsof ze mij niet zien, als we elkaar toch weer tegen het lijf lopen. Toen we vorige week applaudisseerden voor het verplegend personeel in de ziekenhuizen stonden we zij aan zij op de galerij. We keken elkaar aan en lachten. Nood verbroederd, toch.’
Bang om postzegels te kopen
‘Nog een voordeel: ik word steeds behendiger op de i-Pad. Ik kan mailen, heb zelfs nu een Facebook-account. Normaal stuurde ik nog kaarten of briefjes naar mensen. Nu durf ik niet meer naar de Primera te lopen voor postzegels.’
Laat die BN’ers zelf wat doen
‘Waarom doen al die BN’ers oproepen om de zorg te steunen? Is dat vooral een oproep bedoeld om toch weer de schijnwerpers op zichzelf te richten? Weet je waar ik echt waardering voor zou hebben: als ze zelf de handen uit de mouwen zouden steken en zich zouden aanmelden voor de zorg. Gewoon po’s legen, mensen hun eten brengen en ze persoonlijk een glimlach schenken. Dan pas hebben ze mijn waardering.’
Vreemde verjaardag
‘Ja, ik ben jarig vandaag. Maar nog nooit zo’n vreemde verjaardag gehad. Ik vond een taart voor de deur, die mijn zoon had gestuurd. Vorig jaar was hij mijn verjaardag vergeten. Nu doet hij dit. Zou hij zich zorgen om mij maken? Ook mijn dochter stuurde een pakketje. He is nu bijna anderhalf jaar geleden dat ze is gescheiden. Dat had heel wat voeten in de aarde. Haar man vond dat het tijd was om een nieuw leven te starten. Waarmee hij bedoelde dat hij in het vervolg met een van zijn medeleerlingen in bed wilde duiken. Ha, dat zal hij dan nu toch moeten doen in zijn nieuwe flatje dat nauwelijks groter is dan dat bed. Gelukkig dat mijn dochter met haar kinderen in het huis kon blijven. In het pakketje zat een lijstje met daarin een foto, waarin ze met een van haar dochters zwaait naar mij. Haar jongste dochter houdt een bordje omhoog met: ‘I love you opa’. Ik ben niet zo sentimenteel, maar nu schoot ik even vol.’
‘Een stukje van die taart heb ik die middag alleen opgegeten. Heb eerst voor mijzelf ‘Lang zal ze leven’ gezongen. Dat moet er gek hebben uitgezien, zo’n oude man die moederziel alleen in de huiskamer daar wat aan het brommen was. Maar ik meende het wel wat ik zong: ik wil namelijk écht nog een tijdje leven.’
Vind je dit een leuk bericht? Like dan onze Facebookpagina
Volg ons op Twitter: @FalderNL en mis niets dat elke dag leuk, interessant of tof is.
