Vrienden van ons klagen er regelmatig over. Hun vrouwen verwijten ze, dat ze veel te snel met een oplossing komen. Dat ze niet goed luisteren naar hun problemen.
‘Daar zit best een kern van waarheid in. Mannen worden vaak gezien als directer en neigen naar het aanpakken van problemen door middel van actiegerichte oplossingen. Vrouwen kunnen daarentegen meer geneigd zijn tot het delen van emoties en het bespreken van problemen om verbinding te maken en steun te vinden.’
Dus je bedoelt dat het bij vrouwen eigenlijk helemaal niet om het probleem gaat?
‘Nee, het probleem is er echt bij hen. Maar mannen gaan er doorgaans eerder mee aan de slag en lossen het op. Vrouwen lopen langer met hun problemen in hun hoofd rond. Ze piekeren, ze maken zich zorgen. Als ze er dan over beginnen, willen ze het gevoel hebben, dat hun man ook écht aandacht heeft, voor waarmee ze al langere tijd hebben rondgelopen.’
Dus vrouwen zoeken naar oprechte aandacht bij hun man?
‘Ja, dat klopt. Ik merk in mijn praktijk, dat dit onderliggend heel vaak speelt bij veel ruzies tussen man en vrouw. Ik geef je een voorbeeld. Stel, jouw vrouw vraagt je om naar de supermarkt te gaan. Ze noemt een aantal boodschappen op. Je mag vooral de koffie niet vergeten, zo benadrukt ze. Je komt thuis, je hebt alles, behalve juist die koffie. ‘Vergeten,’ verklaar je. Je zegt nog ‘sorry’. Maar je vrouw is woest. Zij denkt: ‘Ik ben helemaal niet voor hem belangrijk.’ Jij denkt: ‘Ik doe het ook nooit goed.’
