Jan Wolkers, de iconische schrijver en kunstenaar van het naoorlogse Nederland, is een inspirerend voorbeeld voor iedere man boven de 50. Waarom? Omdat hij de moed had om seksuele taboes te doorbreken, zich politiek uit te spreken en zijn unieke visie op het leven te delen.
Hier een aantal redenen, waarom wij Jan Wolkers zo bewonderen.
Lef om taboes te doorbreken
- In de jaren zestig en zeventig publiceerde Wolkers vele romans die schokkend waren voor de gevestigde orde. Zijn boeken, zoals Turks Fruit en Kort Amerikaans, stonden bol van de seksuele openhartigheid en confronteerden de maatschappij met onderwerpen die vaak onder het tapijt werden geschoven.
- Terwijl sommige critici hem wegzetten als ‘op iedere pagina een vagina’, bleven zijn werken ongekend populair.
- Wolkers’ thema’s zijn de dood, religie en seksualiteit. Wolkers neemt wat dat betreft geen blad voor de mond. Wolkers’ eerste uitgever verzoekt hem minder ‘vieze’ en meer ‘Latijnse’ woorden te gebruiken, maar de schrijver laat zich iet in een hokje stoppen.
- Wolkers was niet alleen een schrijver, maar ook een beeldend kunstenaar die zijn creativiteit op verschillende manieren tot uiting bracht. Zijn abstracte werken, zelfs die gemaakt met poep, daagden de traditionele opvattingen van kunst uit.
- Wolkers was ook politiek actief en liet zich horen over maatschappelijke kwesties. Hij ontwierp posters voor verschillende bewegingen, waaronder de anti-apartheidsbeweging en het Komitee Bevrijding Vietnam.
- Na verloop van tijd groeide Wolkers uit tot een éminence grise, een invloedrijke figuur die kritiekloos zijn mening kon geven. Hij was niet bang om literaire kritiek met de grond gelijk te maken. In 1982 weigert hij de Constantijn Huygensprijs (gedoteerd met 25.000 gulden). Wolkers is geschoffeerd dat ‘ze’ hem nu pas de prijs toekennen, terwijl hij al zo lang meedraait en veelvuldig vertaald en verfilmd is. In datzelfde jaar weigert hij ook de Publieksprijs. In 1989 komt daar nog eens de prestigieuze P.C. Hooftprijs bij.
- Uiteindelijk verhuisde Wolkers naar Texel, waar hij zijn liefde voor de natuur ontdekte. Hij maakte prachtige programma’s voor de VPRO over het leven in zijn achtertuin.
Foto: Getty/Sepia Times
