De paden op en lanen in. Ik googelde zelfs wandelroutes. Stond ik in een natuurgebied te spieden naar rode, gele en groene wegwijspijltjes om me de juiste kant op te wijzen. Ik laat verder even in het midden of ik (de hipst van de hipste) wandelschoenen kocht, je hoeft niet alles te weten. Maar terug naar dat wandelend je relatie beter maken, want dat kán dus gewoon.
Experts beweren dat wandelen als een soort sociale lijm werkt. Je zou kunnen zeggen dat mensen die samen wandelen samen blijven.
Dit komt doordat de wandelaars in kwestie bij een wandeling hetzelfde ritme en tempo aannemen. Die samensmelten van het wandelen zorgt voor een zélfde mentale ervaring bij de hikers. Zie het maar alsof je op dezelfde frequentie afstemt. Synchroon bewegende mensen blijken hun denkbeelden, gevoelens en doelen meer op elkaar af te stemmen, meldt Psychologie Magazine. Hoe mooi is dat? Nóg een reden om functioneringsgesprekken forever-and-ever wandelend te blijven doen.
Je kent vast ook wel iemand waar niet mee te wandelen valt. Het tempo zit je niet lekker, de passen kloppen niet en het loopt letterlijk voor geen meter. Maar na de uitleg van experts is het dus heel logisch dat ik het liefst alleen met mijn wederhelft wandel. Er ontwikkelt zich ook trouwens meer empathie en positiviteit tussen jullie tijdens het wandelen.
Mocht je nog een motivatie nodig hebben om dat blokje om te maken na de lunch, hier heb je het.
Je bent wel gewaarschuwd, want voor je het weet loop je elk weekend en nog geen jaar later beklim je een heuvel in de Ardennen. Maar hé, als het goed is voor je relatie, waarom niet?
Bron: Psychologie Magazine
