Haar debuut was ooit in de sullige tv-serie Dagboek van een Herdershond, maar Renée Soutendijk staat natuurlijk op ons netvlies gegrift als die kittige blonde patatbakster, die dreigend een hete frituurpan tegen de wang van een Hells Angel in stelling brengt. En inderdaad, die scène komt uit het epische Spetters, oftewel: Paul Verhoeven’s plastische zedenschets (nu ook met herenliefde) van Nederland in 1980. Alleen begreep niemand het toen.
Smerig en heftig
Renée zei daar zelf over: ,,Spetters is mij dierbaar; het ging over de verveling van een groep jongeren, met veel bloot en nogal grove taal en heftige scènes. Dat gaf in die tijd behoorlijk wat gedoe, met zelfs een haatcampagne tegen de film, ook op televisie bij Sonja Barend. Mensen waren geschokt, vonden de film vooroordeelbevestigend en smerig, die ophef was echt ongekend en daardoor ook wel lastig voor mij. Pas heel veel later kwam de constatering dat Spetters zijn tijd toch ver vooruit was en de reacties destijds te overtrokken waren.’’
Femme Fatale
Drie jaar later volgde de tweede samenwerking met Nederlands beroemdste en meest controversiële regisseur: De Vierde Man. Ook hier zagen wij Soutendijk als femme fatale (een populair motief voor Verhoeven). Alleen werkt ze hier niet in een snackkraam, maar bezit ze een schoonheidssalon. Vervolgens trekt ze Jeroen Krabbé als gay-schrijver in haar web, dat Thom Hoffman al opslokte. ,,Dat is natuurlijk de betere film’’, weet de gevierde actrice achteraf. ,,De Vierde Man heeft voor mij persoonlijk veel betekend in het buitenland.’’
Slipjes-scène
Ze vervolgt: ,,Het werd een cultfilm en is door iedereen in de filmindustrie bekeken. Daardoor heb ik veel in Amerika, Engeland en ook in Duitsland kunnen werken.’’ Je hoeft geen enorme filmkenner te zijn om te concluderen dat De Vierde Man eigenlijk een voorstudie was van Basic Instinct, Verhoeven’s broeierige Hollywood-thriller met Sharon Stone en haar slipjes-scène. Net als Jeroen Krabbé en Rutger Hauer waagde ze de sprong naar LA en daar bemachtigde ze de female lead in de blockbuster Eve of Destruction.
De Vijfde Man?
Keurig, maar omdat ze zich eenzaam voelde in de City of Angels verkaste ze na een jaar terug naar Nederland, waar haar zegetocht voortduurde. Sowieso, is haar internationale cv indrukwekkend. Misschien ligt het aan Renée’s bescheidenheid en ook duurzame levensstijl (al veertig jaar dezelfde man, twee volwassen kids), dat ze nooit echt die erkenning heeft gekregen als bijvoorbeeld Hauer en Krabbé. Wij zien haar graag nog een keer terug op het witte doek, met laatstgenoemde en Verhoeven zou ze de Vijfde Man kunnen maken. Of anders kan ze altijd nog een snackbar beginnen.
