Sneeuwpret
Een vrouw ontmoet op vakantie in Cuba een gespierde Cubaanse macho. Aan het eind van de avond belanden ze in bed en beleven een wilde, zeer wilde nacht. De volgende ochtend vraagt de vrouw naar zijn naam. ‘Ik heet Sneeuw,’ zegt de Cubaan. De vrouw barst in lachen uit. ‘Hoezo lach je nu,’ vraagt de Cubaan verrast. ‘Sorry,’ zegt de vrouw. ‘Ik dacht aan het verbaasde gezicht van mijn man, als ik hem vertel dat ik op vakantie in Cuba 25 centimeter sneeuw heb gehad.’
Spreekt voor zich
Wat is groen en valt van de bergen? Een slawine.
Nog niet eerder met dit bijltje gehakt
Een man gaat vissen midden in de winter. Hij neemt zijn bijl mee. Als hij op het ijs is gestapt, wil hij een bijtje hakken. Dan hoort hij een stem: ‘Hier vang je geen vis.’ Hij kijkt om. Ziet niemand. Hij loop verder en wil weer gaan hakken. Dan volgt opnieuw die stem. ‘Hier vang je ook geen vis? Hij kijkt op maar ziet niemand. Hij vraagt: ‘Spreekt God nu tegen me?’ ‘Nee, de omroeper van de ijsbaan.’
Radiostilte
Jan luistert met zijn vrouw naar het nieuws op de radio.
‘Er wordt heel veel sneeuw verwacht. Wilt u de auto’s allemaal aan de zijde van de oneven huisnummers parkeren. Dan kunnen wij de andere kant van de straat de auto schoonhouden.’
Jan en zijn vrouw vinden dit een steengoede service en zetten de auto, waar deze hoort te staan.
Twee dagen later wordt er via de radiostem weer veel sneeuw gemeld. Nu moeten de auto’s langs de even huisnummers worden geparkeerd.
Zo gezegd, zo gedaan. Een paar dagen later wordt er weer veel sneeuw gemeld. Maar helaas valt midden in het bericht de radio uit.
Jan en zijn vrouw raken in paniek. Waar moet de auto nu worden neergezet? Totdat Jan een geniale inval krijgt. ‘Dan laten we de auto toch deze keer gewoon in de garage staan.’
De beer is los
Een pelsjager ziet door zijn verrekijker een grote grizzlybeer een grot binnengaan. ‘Wat een fantastisch beest,’ denkt hij, ‘die moet ik hebben. Hij pakt zijn mes en sluipt de grot in. Als hij heel dichtbij is, grijp de beer hem echter opeens vast, werpt de jager plat op z’n buik en neemt hem heel hard van achteren. Dit duurt een kwartier lang. Dan is is de beer het zat en werpt de jager weert uit de grot. Als de jager bij bewustzijn komt, herinnert hij zich waarom hij naar binnen sloop en doet een nieuwe poging. Weer springt de beer op. Weer wordt de jager van achter genomen. Nu is de beer echter wel een uur met hem bezig. Nagenoeg in coma komt de jager weer in de sneeuw terecht. Maar deze laat zich niet uit het veld slaan. Als hij is bijgekomen, kruipt hij weer naar de beer toe. Die ziet hem opnieuw naderen en zegt verbaasd: ‘Jij komt hier helemaal niet om te jagen.’
