Komt een vrouw met haar poesje bij de dierenarts

Dokter Kees is met een van zijn patienten naar bed geweest. Hij voelt zich er enorm schuldig over. Constant. De hele dag door. Heel af en toe komt er een stemmetje in zijn hoofd op, dat probeerde die schuldgevoelens kwijt te raken: ‘Kees, maak je toch geen zorgen. Je bent heus niet de eerste dokter die met zijn patienten zoiets doet en je zult ook niet de laatste zijn. Bovendien, je bent vrijgezel, die ook recht heeft op een pleziertje.’ Maar daarna komt altijd weer dat tweede stemmetje, waardoor hij weer in somberheid terugzakt. ‘Kees, je bent een dierenarts hè.’