Hoe begint zo’n midlifecrisis?
‘Je bent ergens tussen de 45 en 55, je kinderen hebben minder zorg nodig en het wordt in huis stiller. Je relatie is ondertussen heel vertrouwd geworden. Dat is heel makkelijk voor je, maar niet spannend. Saai zelfs. Je gaat voor jezelf evalueren en beseft dat het leven niet meer zo oneindig voelt als voorheen. Dan vraagt je je af: ‘wil ik nog wel zo verder gaan, zoals nu?’
Hoe herken je het, als je er midden inzit?
‘Alles draait opeens om verandering. Het kan zijn, dat je die zoekt in een carrièreswitch, voor de buitenwereld heel onverwacht, maar een die je altijd al een keer wilde maken. Misschien ga je wel veel geld uitgeven aan een hobby, je uiterlijk of een hele mooie auto? Het zou ook zomaar kunnen, dat je de relatiemarkt binnen stapt. Je zoekt bevestiging of je er nog toe doet. Vind je dan iemand, dan gaat het wel écht ingewikkeld worden. Logisch dat je de ‘oude’ relatie nog meer als ballast gaat ervaren. Want bij de nieuwe haar of hem is alles zoveel leuker en spannender.’
Wat kun je dan doen?
‘Het moeilijke is, dat je voortdurend in je eigen hoofd zit opgesloten. Hoe zet je alles nuchter op een rijtje? Er bestaat simpelweg geen gemakkelijke receptuur in deze situaties. Mijn ervaring is dat je jouw mildifecrisis het beste samen met je partner kunt beleven. Kom je in de situatie dat je verliefd wordt op een ander, dan is transparantie naar je partner de beste voorwaarde om je relatie te redden. Hoewel dat dan ook nog best moeilijk wordt. Maar veel beter, dan dat je partner achter je geheime relatie komt. Dan gaat het wel heel erg moeilijk worden, om het vertrouwen weer terug te krijgen in je relatie.’
