In de annalen van de Nederlandse filmgeschiedenis bevinden zich enkele meesterwerken die tijd en trends hebben doorstaan, en ja, dan is er ‘Mantel der Liefde’. Deze film die net aan de censuur ontsnapte en in 1978 het witte doek raakte, liet de kijkers (toen in totaal slechts 3800…) met een mix van ongeloof en verbijstering achter. Dit surrealistische komediedrama, gemaakt door de controversiële regisseur Adriaan Ditvoorst, beloofde een Hemelse reis door de tien geboden, maar leverde voornamelijk lachwekkende absurditeiten op. De film, die – echt waar – werd gefinancierd met drugsgeld, begint met een uniek concept – Jezus en Mozes die vanuit vervlogen tijden naar het heden worden getransporteerd om de stand van zaken met betrekking tot de tien geboden te beoordelen. Een goddelijke evaluatie, zo je wilt. Als je zoiets nu zou verfilmen, heb je hordes Evangelische wappies achter je aan.
Filmische kers op de taart
Met de cast is overigens niets mis, we zien Rijk de Gooyer, Sylvia de Leur, Marjan Berk, Willeke van Ammelrooy, Joost Prinsen, Hans Boskamp en Anne-Wil Blankers in een serie onheilspellende, zwarte komedieschetsen. Bij het gebod ‘Gij zult geen afgoden vereren’ krijgen we bijvoorbeeld een kijkje in het leven van een stel dat hun televisie als een god aanbidt. De twist? Ze beginnen een conflict over welke show te kijken, met fatale gevolgen. Het gebod ‘Gij zult niet doden’ wordt getransformeerd in een farce als een bisschop een activist omlegt die zich uitspreekt voor abortus. Oh, de ironie! En ook heel jaren zeventig. Maar de filmische kers op de taart is het gebod ‘Eert de dag des heren’, waar een sluwe priester alle trucs uit de kast haalt om zijn seculiere parochianen naar de kerk te lokken.
Hilarische erfenisruzie
Het gebod ‘Eert uw vader en uw moeder’ gaat voorbij in een hilarische erfenisruzie aan het sterfbed van een vader, waarbij de kinderen elkaar naar het leven staan. Temidden van deze absurde sketches volgt een man die vastbesloten is zijn fiets te repareren nadat deze door agenten is vernield. Een symbool van vastberadenheid, of gewoon de ultieme pechvogel? Het blijft een intrigerende subplot. ‘Mantel der Liefde’ mag dan misschien geen commercieel succes zijn geworden (integendeel), maar het blijft een fascinerend experiment dat moedig de grenzen van humor en maatschappelijke kritiek opzocht. Een film die ons eraan herinnert dat zelfs als de tien geboden verwateren tot tien komische sketchscenario’s, het raakvlak tussen humor en waarheid altijd grijs blijft.
