In de meeste restaurants wordt netjes en schoon gewerkt, zeker in Nederland. Maar soms gebeuren er rare dingen. Deze mensen werkten in de bediening of in de keuken in Amerikaanse restaurants, en hun ervaring heeft ervoor gezorgd dat ze sommige gerechten voor altijd zullen vermijden.
Niet-zo-frisse salade
‘Sommige producten in het saladebuffet worden bijna nooit gegeten. Die gooiden we niet weg, maar vulden we gewoon aan. De rode bietjes en maiskorrels zaten soms wel een week in die bakjes van de saladebar. En bij de olijven moesten we soms gewoon nieuwe olijven op de oude voorraad gooien, zodat je die onderste verschrompelde olijven niet meer zag. Die onderste laag was soms wel maanden oud, gatver!’
IJsblokjes
‘Mensen weten niet dat de ijsblokjesmachine niet zo vaak wordt schoongemaakt. In de meeste restaurant waar ik werkte, werd alleen de kraan en de deksel van de bak even schoongeveegd met een doekje, maar meer ook niet. Ik heb schimmel gezien in die ijsmachines, en zelfs kakkerlakken liepen erin rond. Ik drink liever een lauw drankje dan dat ik die vieze blokjes in mijn frisdrank wil.’
Sappig citroentje
‘Aan het begin van hun dienst sneden de obers een hele berg citroenschijfjes en die gingen in een bak. Daar werkten we de hele dag mee. Niemand maakte zich druk om hygiëne bij dat klusje. Ze wasten hun handen niet en als een citroen op de grond viel, werd hij gewoon gebruikt.’
Romige puree
‘Weet je waarom aardappelpuree in een restaurant veel lekkerder is dan thuis? Boter! In het restaurant waar ik werkte gebruikten we net zoveel boter als aardappelen. Heerlijk, maar super-ongezond. Als ik iemand zie die van de aardappelpuree zit te smullen, heb ik medelijden met zijn hart.’
Duurzaam garnituurtje
‘Het garnituur, je weet wel: dat bergje salade met tomaat en komkommer enzo om je bord op te fleuren, wordt gewoon gerecycled als het niet wordt opgegeten. Ik heb weet ik hoe vaak gezien dat de chef de slablaadjes van borden afplukte die bij de afwas stonden, om ze op de borden te leggen van borden die naar tafels werden gebracht.’
Stokbrood voor de tafel
‘In ons restaurant krijgt elke tafel gewoon gratis een mandje met brood. Maar nu iedereen glutenvrij probeert te eten en koolhydraten de nationale vijand lijken te zijn, gaan die mandjes regelmatig onaangeraakt retour keuken. Tja, die gaan gewoon weer naar de volgende tafel. Dus die warme broodjes zijn niet zo vers als je zou denken.’
Gemengde salade
‘Populair in ons restaurant: de salades. Maar ik zou er nooit eentje bestellen. De kok die de salades maakt, mengt ze altijd met de hand. En ze doet geen handschoenen aan. Ik heb gezien dat ze aan haar hoofd krabde en daarna weer doorging met die salade. En ze likt ook haar vingers af. Brrr, ik hoef die salade niet.’
Franse vette frietjes
‘Lekker, patat bij je eten! Maar ik heb gezien in onze keuken hoe vaak ze het frituurvet vervangen. Pas als het diep donkerbruin is, kleurtje motorolie, wordt de olie weggegooid en de pan schoongemaakt. En stinken! Mooi, die frietjes hoef ik dus niet meer.’
Pasta is goed(koop)
‘De pastagerechten op onze kaart zijn de allergoedkoopste maaltijden die we maken, maar ze staan zeker niet goedkoop op de kaart. Ze smaken prima, maar als het gaat om waar voor je geld, zou ik wat anders kiezen.’
Bron: Reader’s Digest