Die vrouw in die beroemde scene, dat was natuurlijk de destijds vrij begeerlijke Pleuni Touw. De Stille Kracht was een driedelige serie, gebaseerd op het gelijknamige boek van Louis Couperus. Onder regie van Walter van der Kamp schitterden naast Pleuni Touw ook Bob de Lange, Hans Dagelet en vooral Willem Nijholt in de hoofdrollen. Het verhaal speelt zich aan het einde van de 19de eeuw af op Java, waar de culturele kloof tussen Oost en West nogal gapend is. Nederlandse kolonialen beseffen echter wel dat, ondanks hun nominale overheersing, Java zijn eigen natuurlijke orde handhaaft. Deze orde wordt in stand gehouden door ‘De Stille kracht’.
Daders blijven onzichtbaar
Een van de meest opmerkelijke scènes, waarin De Stille Kracht zichtbaar wordt, zien we als de naakte Pleuni wordt bespuugd met zogenaamd sirihsap, nadat ze zich naar verluidt schuldig heeft gemaakt aan overspel. De daders blijven Oosters onzichtbaar. Dit fragment belichaamt meteen de subtiele maar krachtige impact van de stille kracht op het leven van de personages. Kortom, de reeks is zwanger van mystiek en intrige. Behalve een boeiend verhaal, is de Stille Kracht ook een verkenning van spanningen, die een mix van culturen kan opleveren. Wat dat betreft is de serie nog actueel, al zijn we al die diversiteit wel een beetje beu. Toch blijft De Stille Kracht een meeslepende reis door een vervlogen tijdperk, waarin de stille kracht menselijke grenzen overstijgt en de kijker uitnodigt om de mysteries van het Oosten te ontdekken (en het lijf van Pleuni).
