In ons dorp, amper 5000 zielen rijk, wemelde het van de bakkers, slagers, kruideniers, melk- en groenteboeren. Boodschappen deed je daar. Met de fiets. Auto’s waren een bijzonderheid, en zeker nog niet weggelegd voor Jan Modaal. De grote boodschappentas was een standaarditem dat je mee naar de winkel nam. De groenteboer had geen druiven uit Chili, kiwi’s uit Australië, maar leverde de groenten van het seizoen. Allerlei soorten kool in de herfst. Spruiten en wortels in de winter. Rabarber en aardbeien in het voorjaar en zomer. De slager slachtte zijn koeien achter de winkel. De dieren had hij uitgezocht bij de boer uit de polder achter het dorp. Ook de melkboer haalde daar zijn zuivelproducten. Al die producten werden in de grote boodschappentas gekieperd. Alles werd afgewogen of vers gesneden. Voorverpakkingen kenden we niet. Zakjes waren er wel, maar van papier. Opmerkelijk: Thuisbezorgd.nl bestond al. Dat waren bakkers- en slagersknechten, die op de fiets de achteraf bestellingen afleverden, die niet in de winkel meegegeven konden worden. Fietsen die overigens als twee druppels water lijken op fietsen die scholieren nu hip vinden: ja, die met die dikke buizen en bagagedragers vóór.
Hip
Melk en vlees van lokale boeren, seizoensgroenten, papieren verpakkingen en grote boodschappentassen. Wat leefden we eigenlijk milieuvriendelijk, hip en biologisch. Moeten we weer terug naar de tijd van onze jeugd om de huidige jeugd een schone toekomst te garanderen?
