Dat er geen doden bij gevallen zijn, is nog steeds een wondertje.
Want bij het onderdeel Vlieg er eens uit – het allereerste onderdeel van dit legendarische tv-programma – was het de bedoeling dat je van een podium van 8 meter (!) hoog ging ‘vliegen’. Met een zelfgemaakt vliegtoestel zonder motor! Levensgevaarlijk. De meeste vielen gelijk in het water, totdat iemand op het idee kwam om met een deltavlieger mee te doen. Hierna ging bijna iedereen dit doen en was de lol er snel af. Om die reden is het onderdeel uiteindelijk ook stopgezet.
Op 19 juni 1973 stond de haven van Enkhuizen vol voor de eerste opname van ‘Vlieg er eens uit’. Minstens vijftien waaghalzen waren er voor het programma nodig, maar er hadden zich slechts drie vlieghelden aangemeld. Voor de overige twaalf werd het stuntteam van stuntkoning Hammie de Beukelaar ingehuurd. Joost den Draaijer (alias Willem van Kooten) was de eerste commentator. Hij kwam met een helikopter en sprong midden in de haven uit het toestel.
In de jaren erna zagen miljoenen tv-kijkers een lange reeks van zelfgebouwde boten, vliegtuigen, auto’s, fietsen en andere vervoermiddelen voorbij trekken, de een nog bonter gekleurd of gebouwd dan de andere.
Het programma was van begin af aan een enorm succes. Mensen die als kip, smurf, verpleegster, duivel of non het luchtruim kozen om met een daverende klap in het water te eindigen. Het bleef niet bij vliegen alleen. Er werd gefietst (‘Fiets ‘m d’r in’), er werd gegleden (‘Tobbedansen’), er werd gelopen (‘Loop er eens in’), er werd gegleden (‘Glij ‘m erin’), Op glad ijs (op een slee naar de bel) en Pret in bed (In bed naar de bel). Er zouden uiteindelijk maar liefst 29 varianten worden bedacht.
André van Duin
De meest bijzondere presentator was André van Duin. Hij had zelfs een dubbelrol, hij was presentator en gaf als Meneer Vreugdevol, die allesbehalve vreugdevol konk, ook commentaar. Het Achteruitrijden (met Dafjes) in 1979 op Zandvoort was één van de meest memorabele uitzendingen. Als je die beelden terugziet, dan houd je je hart vast. Hoe dat toen gewoon kon, met zoveel crashes en ogenschijnlijk weinig veiligheidsvoorschriften! Zou nu niet meer kunnen. Liefst 40.000 mensen kwamen ter plekke kijken. In 2010 kwam een einde aan dit gewedlige Nederlandse kijkvermaak. Het zou niet meer passen bij de publieke omroep. Jammer, want er gaat niets boven het kijken naar waaghalzen die zich moedig in een onzeker avontuur storten.
