Wat een prachtig gezicht was het altijd tijdens de finales van die majestueuze bergetappes in de Alpen: die wapperende blonde manen van Gert-Jan Theunisse, stoempend op de pedalen. Zijn maatje Steven Rooks nooit ver weg. Voeg daarbij het commentaar van het legendarische duo Smeets & Nelissen en we kunnen spreken van iconische beelden. Maar ook buiten het parcours was het leven van de stoïcijnse Brabander boeiend, om niet te zeggen excentriek.
Spijkerbed
Zo probeerde hij zijn pijngrens te verleggen door op een spijkerbed te slapen, of door met zijn blote vuisten tegen een hotelmuur te rammen. Hij won er in 1989 de bolletjestrui mee en werd meteen vierde in het eindklassement van de Tour de France. Parijs was nooit ver voor Gert-Jan. Toch hingen er altijd hardnekkig doping-geruchten om één van Nederlands beste renners heen. Sterker nog: die geweldige Alpe d’Huez-zege in 1989 kwam net na een schorsing wegens doping. ,,Ik reed al mijn frustraties eruit’’, aldus Theunisse toen.
Hartproblemen
In 1995 moest hij wegens hartproblemen gedwongen stoppen als profwielrenner. Tot overmaat van ramp liep hij bij een ongeluk ook nog een gedeeltelijke dwarslaesie op. Tussentijds verkaste hij wel naar Mallorca waar hij onder meer fietsclinics verzorgde. Maar door het jarenlang afzien op de fiets liep hij ook ernstige hartproblemen op. Of anders gezegd: zijn hart was in uitstekende conditie, maar het was zo groot geworden, dan zijn lichaam niet meer genoeg bloed naar het hart kreeg. Het resulteerde in een spoedopname op de IC in Mallorca, nadat de voormalig bergkoning diverse infarcten had gehad.
Meer medische ellende
In het ziekenhuis kreeg hij bij een riskante operatie een speciaal voor hem aangepaste defibrillator naast zijn hart, door hemzelf ‘de machine’ genoemd. Daarmee was de medische ellende niet ten einde. Door verlies van spiermassa werden Gert-Jan’s bekende rugproblemen nog erger. Bij onderzoek werden twee hernia’s, versleten wervels, schijven en osteoporose gediagnosticeerd. Weer moest Theunisse onder het mes, inclusief een ruggenmerg-transplantatie. Inmiddels doet hij het in Mallorca vooral heel rustig aan. Gert-Jan (nu 59) leeft nu heel rustig als halve kluizenaar en houdt zeker niet van terugblikken op zijn veelbewogen carrière. Theunisse: ,,Een goeie wielrenner wordt op een voetstuk gezet, een goeie schilder of timmerman niet. Dat vind ik vreemd. Maar ik ben wel blij dat ik het allemaal mee heb mogen maken.’’ Hij blijft een held!
Beeld: You Tube
