We moeten het er toch eens over hebben. Wat voor minnaar ben jij? Ben je slecht in bed? In mijn beleving zijn er verschillende soorten slechte minnaars. Allereerst heb je de geliefde die alleen uit is op eigen genot, en geen oog heeft voor zijn of haar partner. Deze geliefde volgt een vast stramien, want dat brengt hem – of haar natuurlijk – het snelste naar de climax. Het is bijna alsof hij een vaste gymnastiekoefening aflegt.
Sexy
Een ander type is degene die zich uit onzekerheid aanpast aan de ander, continu bezig is met de ander, en daardoor heel erg in zijn of haar hoofd gaat zitten. ‘Vindt hij dit wel fijn? Ben ik wel sexy zo?’ Dat harde werken – mij niet onbekend – levert niet de meest spetterende seks op. Maar er is hoop: want zodra je je partner kunt vertellen dat je in je hoofd zit, kun je samen op zoek gaan naar wat jullie allebei vinden. En dan hoef je ineens niet meer te presteren. Dan wordt het vanzelf weer leuk.
Achterover leunen
En dan hebben we tot slot nog de categorie luie minnaar. De luie geliefde denkt: ‘Ik ga achterover leunen en wacht tot jij me zover krijgt. Want ik kan er toch niks aan doen dat ik niet opgewonden ben?’ En los het maar op. De gebruiksaanwijzing geef ik je niet, maar als je verkeerd zit, hoor je het wel meteen.
Afstemming
Waarom uitgerekend Rubiales me hierover aan het denken zet? Omdat slechte seks eigenlijk altijd het gevolg is van een gebrek aan afstemming. Afstemming op je eigen gevoel, maar meestal op de ander. Dat je iemands hoofd tussen je handen inklemt, je lippen erop drukt en na afloop zegt ‘We wilden het allebei’. Zulke afstemming. Zo kunnen we toch allemaal nog iets leren van deze alfa man.
