Fleur: ‘Ach, van die ruzies in een huwelijk die nooit lijken te stoppen. Mijn man kan heel erg zeuren over geld, en dan vooral over dat ik het graag uitgeef. Ik ontken het ook zeker niet. Want ja, ik ben een vrouw en ben dol op shoppen. Voor ons huis, voor mijn kledingkast, dan weer een vakantie of een nachtje weg.
Geld mag best rollen. Want weet je wat het is? We hebben genoeg.
Dus daarom begrijp ik niet dat mijn man zo zeurt.
Hij zucht diep als ik thuiskom met een nieuwe tas of als de nieuwste gadget in huis verschijnt. “Moet dat nou echt?” vraagt hij dan met een frons. En terwijl hij dat zegt, vraag ik me af: waarom maken we ons hier nog druk over? We zijn rijk zat. Echt. Het kan zeg maar niet snel op zijn, ook niet nu we bijna met pensioen gaan.
We komen allebei uit een tijd waarin zuinigheid een deugd was.
Elke gulden werd omgedraaid, en grote uitgaven waren altijd een weloverwogen beslissing. Die mentaliteit is bij mijn man blijven hangen, zelfs nu we ons geen zorgen meer hoeven te maken over geld. Hij houdt nog steeds nauwkeurig de uitgaven bij en wordt nerveus van wat hij als “onnodige luxe” beschouwt. Maar ik denk daar anders over. We hebben jarenlang hard gewerkt, goed gespaard en verstandig geïnvesteerd. Nu, in deze fase van ons leven, voel ik dat we eindelijk mogen genieten van wat we opgebouwd hebben. Waarom zou ik niet af en toe iets moois voor mezelf kopen of een extraatje voor de kleinkinderen? Gewoon lekker, shoppen. En nee, niet alles is hoognodig. Maar dat hoeft toch ook niet altijd?
Voor mijn man is geld een middel om zekerheid te kopen.
Hij ziet het als een buffer voor onverwachte tegenslagen, een garantie dat we nooit in financiële problemen zullen komen. En ik begrijp dat, echt waar. Maar ik zie geld juist als een middel om het leven mooier en leuker te maken. Zeker nu we allebei wat ouder worden, voel ik dat het belangrijk is om het leven te vieren en van kleine geneugten te genieten. Hij kan piepen, hoor. Wat me misschien wel het meest frustreert, is dat het niet eens gaat om grote uitgaven. Het zijn vaak de kleine dingen waar hij over valt: een mooie bos bloemen, een etentje met vrienden, of een nieuw boek. Dingen die voor mij het leven net wat aangenamer maken.
Ik probeer mijn man duidelijk te maken dat we nu in een fase zitten waarin we mogen ontspannen. We hebben geen zorgen over de hypotheek, geen studerende kinderen meer, en onze pensioenpot zit goed vol. Dit is de tijd waarin we eindelijk mogen genieten van alles waar we zo hard voor hebben gewerkt, toch? Laat mij dan lekker die nieuwe vaas kopen of een mooie tuinstoel. Ik word daar blij van en bovendien: ons huis ziet er tiptop uit. Omdat ik het altijd bijhoud. Dus kom op, klaag daar dan ook niet over. Er staat meer dan genoeg op onze rekeningen en het leven is om van te genieten, of ben ik nou gek? Ja, ik heb een gat in mijn hand. Maar wel een gezellig gat. Want ik koop echt allemaal knappe dingen voor ons huis, voor onze tuin, voor onszelf, voor de kleinkinderen… Maar die ruzies blijven vervelend, dus meestal verstop ik de helft maar voor mijn man. Scheelt weer een discussie. Ssst.’
Foto: Getty
