Fleur: ‘Goed, zoals eerder gemeld zijn we dus aan het verbouwen. Toen we ons nieuwe huis kochten, leek het een overzichtelijke klus. Alleen de slaapkamer en de badkamer en verder niet zo veel.
Helaas, het gaat bij ons zoals het waarschijnlijk bijna altijd gaat met verbouwen: het valt tegen.
Het liefst zou ik nu tegen mijn vent roepen: ‘Zie je nou wel?’ Want ik was er al bang voor toen we eraan begonnen. Lekker veel zelf doen, geld besparen, we halen het makkelijk; ik hoor het hem nog zeggen. Had ik maar naar m’n intuïtie geluisterd in plaats van naar hem.
Inmiddels klaagt mijn vent over stress, heeft de aannemer zich vanochtend ziekgemeld, blijken alle vrienden en familieleden die eerder beloofden te komen helpen eigenlijk geen tijd te hebben, wil de stukadoor zijn werk uitstellen, is de badkamer nog lang niet klaar, ligt ook de vloer eruit terwijl we dat niet van plan waren en is de tuin een grote woestenij. Ook begint de bodem van het budget in zicht te komen. En oh ja, de verhuisdatum is over drie weken. Of we al hebben ingepakt? Eh… nee.
Hoe doen andere stellen dat? Kennissen van ons kopen elke drie jaar een ander huis, dat ze dan volledig binnenstebuiten keren en stylen tot een woonmagazine-waardig optrekje. Vinden ze leuk. Daarna verkopen ze het voor veel geld. Ik zie wel dat dat heel handig van ze is, maar ik moet er toch niet aan dénken. Ik zou van minder een totale instorting krijgen. Hun huwelijk lijkt er echter niet onder te lijden.
Dit is wat het klussen met onze relatie doet:
- We hebben discussies over onzindingen. “Jij zou toch de parkeervergunning regelen?” “Ik? Maar ik moet toch ook gewoon werken? Moet ik alles doen dan?” “Ja hallo, alsof IK niks doe!”
- We hebben serieuze meningsverschillen over wél belangrijke dingen. Zoals geld. En de limiet die daaraan zit. Zo niet leuk.
- We blijken meer verschillend te zijn dan we dachten. Het komt ongeveer hierop neer: ik plak al het schilderwerk netjes af met tape, hij is nogal zeker van zijn zogenaamde ‘vaste hand’. Wat zegt dat eigenlijk over de rest van ons leven?
- We ondernemen niks leuks. Tenminste, als je behang afsteken en oud tapijt naar de milieustraat rijden niet meetelt. Dan hebben we nog geluk dat er op dit moment ook weinig te kiezen is, maar toch. Een keer lekker samen uit eten werkt therapeutisch.
- We zijn te moe voor seks. Een rugmassage, ja dat zou wel fijn zijn.
Nou, je snapt me wel denk ik.
Komen mijn yogalessen toch weer van pas.
Adem in, adem uit. Het komt vast goed.’
Foto: Getty
